ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
Όπου τα χρυσόψαρα μπορει να δαγκώσουν σαν καρχαρίες και οι γοργόνες δεν μπορουν τα μακροβούτια...
της ψυχης
Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....
Τρίτη 31 Αυγούστου 2010
μην γυρνας (ακόμη)...
μην γυρνας!
δεν θέλω να με κοιτάξεις στα μάτια...
μη μιλας!
δεν χρειάζεται...
ξέρω πως καιρο με περιμένεις
δεν χρειάζεται...
ξέρω πως καιρο με περιμένεις
όχι με τη στολη της παρέλασης με τα χρυσα σειρήτια
σαν πειρατη με το σουγια ανάμεσα στα δόντια
να σε κόβει βαθια όπου σε φιλάω
μην γυρίσεις!
έτσι που σου μιλάω στ'αυτι, ξέρω πως είναι δυνατη η φωνη μου
καμμια φορα αγριεύει κι όλας, και δεν λογαριάζει τις ώρες
μα θα μ' ακούσεις...
χωρις να με κοιτάζεις...
χωρις να με κοιτάζεις...
μπορεις να κλεισεις τα μάτια σου αν θες...
όχι δεν φοβάμαι,
τα μάτια σου δεν θέλω να δω
γιατι ως τη ψυχη με ξεγυμνώνουν
κι εγω δεν θέλω να με δεις ακόμη
θέλω πρώτα να σου κάψω τα λόγια μου στην πλάτη
γιατι ως τη ψυχη με ξεγυμνώνουν
κι εγω δεν θέλω να με δεις ακόμη
θέλω πρώτα να σου κάψω τα λόγια μου στην πλάτη
γι αυτο άκου με και μη γυρνας!
γιατι με κοιτας με τα μάτια της φωτιας και της θάλασσας,
κι εγω σε βλέπω με τα μάτια του αέρα...
μή μιλας!
όχι ακόμη... το ξέρω πως περίμενες... πως το περιμένεις...
κι είμαι εδω!
εδω, ένα βήμα δίπλα σου, ένα βήμα μπροστά σου, μιαν ανάσα...
εδω, ένα βήμα δίπλα σου, ένα βήμα μπροστά σου, μιαν ανάσα...
λίγο ακόμη!
το μόνο που μας χωρίζει τώρα είναι οι μυρωδιες...
το μόνο που μας χωρίζει τώρα είναι οι μυρωδιες...
ξέρεις ποιες, ξέρεις πόσο κοντα...
δεν λυπάμαι πια να σε σημαδέψω...
δεν λυπάμαι πια να σε σημαδέψω...
μπορω ακόμη και να σου χαρίσω όλα μου τα σημάδια για ένα δικο σου
ένα εκει, χαμηλα στο σβέρκο σου, η στο λαιμο σου...
να τραβήξω τα μαλλια σου στην άκρη και να σε σημαδέψω...
άκου!
άκου!
σ'ευχαριστω για τα σημάδια που με πονεσαν
ακόμη και για κείνα που επίτηδες μου χάρισες
γιατι εκείνα με θέριεψαν,
εκείνα με λευτέρωσαν
με λύτρωσαν
κι αυτα πρέπει τώρα να σου ανταποδώσω...
θέλω να θρυμματίσω τις αναστολες σου
να βάλω φωτια στις ενοχες σου με γαλάζια φλόγα
να χτίσω σ'αυτα που νομίζεις πως δεν μπορεις
να γεμίσω όσα άδειασες
να χαράξω και να χαραχτω...
θέλω να θρυμματίσω τις αναστολες σου
να βάλω φωτια στις ενοχες σου με γαλάζια φλόγα
να χτίσω σ'αυτα που νομίζεις πως δεν μπορεις
να γεμίσω όσα άδειασες
να χαράξω και να χαραχτω...
να γράψω πάνω σου,
να τραγουδήσω μέσα σου
να τραγουδήσω μέσα σου
να σχεδιάσω χάρτες και πορείες,
σε ταξίδια που θα κάνουμε
...
...
όσο μια ανατριχίλα είμαι μακρυα σου
ναι, σαν κι αυτη που νιώθεις τώρα!
εκει...
ναι, σαν κι αυτη που νιώθεις τώρα!
εκει...
μπορεις να γυρίσεις πια αν θες...
μπορεις να με κοιτάξεις ίσια στα μάτια
μείνε όμως εκει λίγο ακόμη...
καινούργιο σημάδι να φτιάξω με την αύρα σου
πυρογραφία στο μυαλό μου...
έλα....
μπορεις να φύγεις τώρα...
είσαι λεύτερη
μπορεις να με κοιτάξεις ίσια στα μάτια
μείνε όμως εκει λίγο ακόμη...
καινούργιο σημάδι να φτιάξω με την αύρα σου
πυρογραφία στο μυαλό μου...
έλα....
μπορεις να φύγεις τώρα...
είσαι λεύτερη
...πριγκήπισσα των μαγικων μου τόπων
μάγισσα των ηδονικων μου ταξιδιων
μάγισσα των ηδονικων μου ταξιδιων
βασίλισσα της Ουτοπίας μου
νερο της δίψας μου
της έμπνευσής μου αψέντι
βροχη της τρέλλας μου
της νύχτας οργασμε μου
και μυστικο μου γλέντι...
καληνύχτα
ή καλησπέρα...
διάλεξε!
καληνύχτα
ή καλησπέρα...
διάλεξε!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
45 σχόλια:
δεν ξέρω τι θα διαλέξει εκείνη
πάντως εγώ διαλέγω το καλημέρα,
μου αρέσει να τα ζω όλα ξανά από την αρχή όσο συχνότερα γίνεται
Νίνα
Αμάν...Ναύτη...άξιζε την αναμονή. Το αναγνωρίζω.
Καλημέρα ναύτη ......
Πυρογραφία στο μυαλό μου...
Τι απίστευτη έκφραση...μ έστειλες αδιάβαστη..!!
Καλημέρααααα..!!! :))
Άφωνη!
Τόσο μα τόσο υπέροχο.
Αυτή σου η ανάρτηση και το (αφι)ερωμένο(ς), απλά μαγευτικές
Καλημέρα Ναύτη!
Καλημέρα, Ναύτη!
...Κι εκεί που είχα αφεθεί ή, μάλλον, είχα εντελώς παρασυρθεί από αυτόν τον υπέροχο, μαγικό καταρράχτη λέξεων, εικόνων, αρωμάτων... "μπουμ"! η πυρογραφία!
Όχι γιατί το 'γραψες με κόκκινο, έντονο...
Αλλά γιατί κάτι μου 'φερε στο μυαλό!
Νίνα, ξημέρωσε πια,
και το καλημέρα καλό είναι...
Καφεκουπίτσα καλημέρα,
λες ε;
καλημέρα Νερένια...
Αερικο καλημέρα,
αποκλείεται, εγω σε διαβάζω ανελλειπώς...
:)
Αγγελούδι,
νά'σαι καλα
δεν φταίω εγω, η έμπνευση φταίει
κι εκείνη που την προκαλει
με τον ένα
ή τον άλλο τρόπο...
:)
Πυρωμένη Καλημέρα Ναύτη!
Τι ήταν αυτό πρωί-πρωί
Αυτό κρατάω με σημάδεψε!
"σαν πειρατη με το σουγια ανάμεσα στα δόντια
να σε κόβει βαθια όπου σε φιλάω
μην γυρίσεις!"
Bonjour!
Για αλλη μια φορας μας εστειλες αδιαβαστους!
Μαρουλοφιλακια!
καλημέρα Ντρου,
καίνε οι αναμνήσεις οι άτιμες...
καίνε...
καλημέρα zoyzoy,
ουπς! δεν ήθελε να σημαδέψει εσένα πάντως...
:)
εννοείται :) :)
το διάβασα χθες βράδυ.. αργά... και δάκρυσα...
το ξαναδιάβασα σήμερα... τώρα.. με καφέ στο χέρι.. και χαμογέλασα....
καλημέρα...
Bonjour... Μαρούλι
δεν ξέρω τι λέτε, εγω σας διαβάζω...
να είσαι καλα Μαρουλάκι
αυτη είναι μια next day, γι αυτο...
καλημέρα...
Κάθε σου ανάρτηση είναι ένα διαφορετικό μαγικό ταξίδι.
Τελικά πρέπει να το παραδεχτώ, όποιος αγαπά τη θάλασσα δε χάνει ποτέ την έμπνευσή του..
Συγχαρητήρια και πάλι :)
καλημέρα Άδικη Κατάρα,
όποιος αγαπάει τη θάλασσα
όποιον η θάλασσα αγαπάει
μη λες συγχαρητήρια σε μένα
σε κείνη να τα πεις...
στη μούσα λεω
νά'σαι καλα
Πολύ ιδιαίτερη η κυρία, για να προκαλέσει τέτοια έμπνευση. Εύγε σας!
Mistress Hyde,
ευχαριστω για το εύγε
έστε λίγο μετριοπαθης μην το πάρει και πολυ επάνω της...
καλημέρα
... μυστικά γλέντια (!!!) ε ναύτη;
τα καλύτερα εδώ που τα λέμε
καλώς ήρθα
εεεπ,
καλωσήρθες meggie,
εύχομαι ανανεωμένη και με διάθεση!
καλησπέρα!
υ.γ. είναι meggie πολλες φορες είναι, άλλες πάλι, όχι...
Δεν έχω λόγια.....
μόνο λόγια που έγιναν εικόνες!
Ναύτη μπράβο.
Καλή εβοδμάδα
:-)
Βάσσια καλησπέρα,
η δικη σου απάντηση ξεχύλησε ένα ποτήρι...
γράφω πιο πάνω...
αντι για ευχαριστω
Πρόλογος...εννοείται..!!!
Η ισορροπία είναι πιο επώδυνη απο την πτώση..αλλά έτσι γουστάρουμε εμείς...στην Κόψη..του κάθε συναισθήματος και της κάθε στιγμής με όσα φέρνει και παίρνει..Τι σημασία εχει..; Eπίλογος σ αυτη την πορεία υπάρχει..αλλά δεν τον υπογράφουμε εμείς αλλά ο βαρκάρης που μέχρι να φτάσει ως εμάς..θα χουμε φέρει τον κόσμο ανάποδα..χαχαχα..
Ουφ..μεγαλουργείς τελευταία..!! :))
Αερικο,
μου είπε κάποτε, κάποιος: ΖΗΣΕ ΤΟ
κι όχι πως περίμενα να το πει
μα τον ευχαριστω
μόνο που θα το ζήσω όπως του πρέπει
τ'αλλιώτικο, τό'χω καλύτερο να το σκοτώσω με τα χέρια μου τα ίδια
στην Κόψη και με τη κοψια του θαλασσινου αέρα... όχι στα υπόγεια με τα κλεμμένα φιλια και τους σιωπηρους εξωραϊσμους της Απουσίας!
εγω εδω μέχρι να λυώσω!
κι όποιος αντέχει τη θάλασσα ας έρθει, κι ας μη μπορει τις βουτιες, εγω ανασαίνω για δύο!
καλησπέρα σου
:)
κοιτα να δεις λογια που γενναει αυτος ο ατιμος ο ερωτας..
κι ο πόνος τα γεννάει
κι ο πόνος
:)
Λατρεύω τις αντιφάσεις σου... Πώς να μείνει ελεύθερη με τέτοια λόγια?
Καλή σου ημέρα...
Νοσταλγιανή
Λύτρωση τελικά η θάλασσα πάντα σε σώνει ή σε φυλακίζει?
Εσύ ξέρεις!
Καλό σου μήνα
με θαλασσινά....
Γλυκά πονούσε το μαχαίρι,
έσταζε μέλι η μαχαιριά...
Αυτό μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας!!!
Την καλημέρα μου και καλό μήνα
καλημέρα Νοσταλγιανή,
μακάρι να ήταν πάντα έτσι..
μακάρι
:)
καημέρα zoyzoy,
δεν φυλακίζει η θάλασσα
από που νομίζεις πήρα τα χούγια;
μα κι αυτο να έκανε, προτιμω τη "φυλακη" της, απ την ανούσια ελευθερία της σκόνης...
καλο μήνα
καλημέρα Ανταίε,
δεν έχεις κι άδικο
μόνο που έχει σημασία από ποια μερια της λαπίδας είσαι κάθε φορα...
καλο σου μήνα!
υπέροχος!!! ανατρίχιασα. ποια είναι αυτή η μούσα που σου δίνει τόση έμπνευση και τόση ταλαιπωρία;;
ένα χειροκρότημα ακόμα
κι αγκαλιάζω το κενό...
εκεί έμεινα
καλό μήνα!
:)
liouska,
εκεί που έμεινες, πρόσεχε το τελευταίο χειροκρότημα...
καλο μήνα και σε σένα!
she_demon,
είναι, ήταν, θα είναι...
λίγη σημασία έχει...
κάπου θα γυρνάει ταξιδεύοντας...
αν κάνει καμμια βόλτα από εδω, ίσως και να την γνωρίσεις
καλησπέρα σου
Δεν υπάρχει "κατά πως του πρέπει" στο "ΖΗΣΕ ΤΟ"
ή το ζεις όπως "είναι" ή λυώνεις για το πως "θάπρεπε" να είναι .... και ξέρω τι λέω ... ξέρω σου λέω ...
επίλογος ... πάντα
τα λέμε
She Demon,
egw eimai ..hmoun.. Tha eimai...
Poios xerei?
Muse.
καλημέρα meggie,
το "κατα πως του πρέπει" προσδιορίζει το πως θέλω να το ζησω...
όχι το πως "είναι"
σχετικα με το σχόλιό μου μιλάω...
κατα τ'άλλα... επίλογος...
Muse,
εσυ ξέρεις.
Δημοσίευση σχολίου