ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
Όπου τα χρυσόψαρα μπορει να δαγκώσουν σαν καρχαρίες και οι γοργόνες δεν μπορουν τα μακροβούτια...
της ψυχης
Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....
Σάββατο 21 Αυγούστου 2010
εσυ τι θέλεις;
λέει η φωνη: είμαι εκει
και παίρνει η πλατεία χρώμα
λέει η ψυχη: τι μουσική;
φιλι που μέλωσε στο στόμα
λέει η καρδια: ποιος είν' εδω;
στο ίδιο μπάρκο επιβάτες
λέει ο νους: που να κοιτω;
σ' ένα σχοινι, δυο ακροβάτες
θέλει η φωνη να ακουστει
και η ψυχη να παίξει μπάλο
θέλει η καρδια να ξεχαστει
στο νου πανια θέλω να βάλω
λέει η ζωη: τι μαρτυρας;
δύο φιλια κι ένα μαντήλι
λέει ο δρόμος: που τραβας;
όπου η αγάπη θα με στείλει
λέει η φωτια: θες να καεις;
δεν καίει το φως από τα μάτια
λέει η θάλασσα: μπορεις;
δυο ναυαγοι σε μονοπάτια
θέλει η ζωη νά'χει καρδια
κι ο δρόμος θέλει ιστορία
θέλει η φωτια παλληκαρια
κι η θάλασσα κουράγιο και πορεία
θέλει η φωνη να ακουστει
και η ψυχη να παίξει μπάλο
θέλει η καρδια να ξεχαστει
στο νου πανια θέλω να βάλω
λέει η ζωη: τι μαρτυρας;
δύο φιλια κι ένα μαντήλι
λέει ο δρόμος: που τραβας;
όπου η αγάπη θα με στείλει
λέει η φωτια: θες να καεις;
δεν καίει το φως από τα μάτια
λέει η θάλασσα: μπορεις;
δυο ναυαγοι σε μονοπάτια
θέλει η ζωη νά'χει καρδια
κι ο δρόμος θέλει ιστορία
θέλει η φωτια παλληκαρια
κι η θάλασσα κουράγιο και πορεία
δεν γινόταν να τ' αφήσω μισοτελειωμένο...
μου φώναζε να το γεμίσω....
αφιερωμένο...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
24 σχόλια:
φυσικά και δεν γινόταν! :)
λοιπόν εσύ αδερφάκι μου έχεις να πεις πολλά
σε αναμονή λοιπόν!
Καλό βράδυ
(παω τώρα και στο μουσικό δελφίνι, κουκλάκι στην πόζα!)
Καλησπερα! Η πρωτη σκεψη που μου ηρθε στο μυαλο καθως διαβασα τον τιτλο ηταν: ξυλο! μπας και μπει το μυαλο στην θεση του! Δυσκολο ε?
Εφοσον διαβασα τα υπολοιπα το μονο που θελω ειναι ενα σπιτακι πανω σε βουναλακιοπου θα εχω μεταφερθει μαγικα και να κατσω τοσο οσο χρειαζομαι αγκαλια με μια κουβερτα, ενα καλο βιβλιο, μια κουπα ζεστη σοκολατα και εξω να βρεχει!! Γινεται?
Το χεις...
και τώρα φωνάζει σε'μας να γεμίσουμε το ταξίδι του μυαλού εικόνες..
με κάθε σου στίχο..
κάτι έχει αυτή η βραδιά σήμερα!
καλό ξημέρωμα
Εχω καρδια που οταν δοθει δινεται μια για παντα και απο μυαλο και λογικη δε δεχεται κουμαντα
Κυκλοs θαρρώ ειναι η ζωη με κεντρο την αγαπη διαμετρο το ερωτα και εμβαδον το δακρυ
Τυχαίο τίποτα στη γη δεν είναι να θυμάσαι, ότι κι αν φέρει η αυγή γέλα και μη φοβάσαι
Μόνο η σιωπή κατέχει το χίλιες φωνές να βγάνει και ένα βλέμμα περιττές όλες τις λέξεις κάνει.
Καλημέρες..!!! :))
καλημέρα Νίνα,
ναι το εγκαινίασα το δελφίνι
εδω θα έρχεται να παίρνει ιδέες και να παίζει τραγούδια
:)
Πολλά ερωτήματα θετουν οι στιχοι!
Όμορφες εικόνες...
καλημερα Ναυτη μας αγαπημένε
καλημέρα Μαρούλι,
όμορφη σκέψη
ωραία θα ήταν αλλα αντι για σοκολάτα θα προτιμούσα καφε εγω...
:)
καλημέρα Τακη!
ότι έχεις πρέπει να το μοιράζεσαι...
καλημέρα Anael,
καλο ταξίδι λοιπον...
ναι κάτι είχε η βραδυα χθες...
πολυ έγραψα
πολυ σκέφτηκα
πολυ
:)
Αερικο....
καλημέρες!
σ'ευχαριστω για τους στίχους!
τι να πω....
δέκα χαμόγελα
:))))))))))
Omorfo ki auto!!
Omologw omws oti exw ksetrelathei kai me ta psarakia sou ekei st'aristera, skopeuw na ta paxynw X-)
καλημέρα Coulita,
το θέμα είναι να είναι τα σωστα τα ερωτήματα.
μόνο τότε παίρνουμε τις σωστες απαντήσεις...
:)
καλημέρα Parakmiako Ergaleio,
αχ, από χρυσόψαρα ροφους θα τα κάνετε τα ψαράκια...
:)
Κάθε ανάρτηση και μία έκπληξη!!!
Αστείρευτο ταλέντο!!!!
Την καλησπέρα μου..
:)
καλησπέρα liouska,
νά'σαι καλα...
πραγματικα υπεροχο!!!
δεν ειχα παρατηρησει ποσο ομορφα εκφραζεσαι...
με συγχωρεις γι αυτο...
δεν εχω λογια!
μπραβο σου Ναυτη!
φιλια νεραιδενια!!!
καλημέρα Ναϊάδα,
δεν χρειάζονται λόγια,
σ'ευχαριστω που μοιράζεσαι συναίσθημα
νά'σαι καλα.
Υπέροχα "θέλω"!
Καλημέρα
καλημέρα αγγελλούδι,
ετοιμάζω κι ένα με "μπορω"
:)
Υπέροχο ο τελευταίος στίχος
μ ο ν α δ ι κ ό ς!
Μας ταξιδεύεις σε υπέροχα λιμάνια!
Καλή εβδομάδα Ναύτη!!
επίσης zoyzoy,
νά'σαι καλα!
Μαγικό, γοητευτικό, πανέμορφο!
Πόσες φορές πρέπει να το πω ότι αδικείσαι ανεπανόρθωτα;
Τι πρέπει να κάνω δηλαδή για να το πάρεις απόφαση να γίνεις διάσημος;
Καλή σου βδομάδα, γεμάτη ευτυχία και έμπνευση :)
ευχαριστω και ανταποδίδω!
Αδικη Κατάρα, δεν αδικούμαι,
καθένας μας βρίσκει την πορεία που του αξίζει...
προς το παρον, μου φτάνει που μπορω να γράφω και να χαίρονται αυτοι που με διαβάζουν
ξέρεις πόσος κόπος χρειάστηκε να διώξω τη σκουρια και τη στάχτη χρόνων απ τη φωνη μου;
καλο σου βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου