ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
Όπου τα χρυσόψαρα μπορει να δαγκώσουν σαν καρχαρίες και οι γοργόνες δεν μπορουν τα μακροβούτια...
της ψυχης
Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....
Τρίτη 24 Αυγούστου 2010
αλήθειες...
η πλατεία είναι γεμάτη
μ'από μένα λείπει μέλι και φωτια
σκύψε λίγο κι άκου κάτι,
δεν αλλάζω την αλήθεια
και ας μοιάζει με Σειρήνα η ψευτια
καλοκαίρι που τελειώνει
σ'έχω χάσει, αλλα σ' έχω κι αγγαλια
το δωμάτιο, μπαλκόνι
κρεμμασμένο από κατάρτι
σε καράβι πού'χει δέσει στ' ανοιχτα
φαροφύλακας και φάρος
κι αν γυρίσει ο καιρος μη φοβηθεις
οι φουρτούνες θέλουν θάρρος
έμαθες πια να διαβάζεις
τα σημάδια που σου στέλνω, μη χαθεις
στο χαρτι γράφω ταξίδια
σκύψε, δες, κι αν έχω πάει μακρυα
τα πετάω στα σκουπίδια
για μιαν βόλτα στήν αλήθεια
για ένα μπάρκο στα δικα σου τα φιλια...
.
μ'από μένα λείπει μέλι και φωτια
σκύψε λίγο κι άκου κάτι,
δεν αλλάζω την αλήθεια
και ας μοιάζει με Σειρήνα η ψευτια
καλοκαίρι που τελειώνει
σ'έχω χάσει, αλλα σ' έχω κι αγγαλια
το δωμάτιο, μπαλκόνι
κρεμμασμένο από κατάρτι
σε καράβι πού'χει δέσει στ' ανοιχτα
φαροφύλακας και φάρος
κι αν γυρίσει ο καιρος μη φοβηθεις
οι φουρτούνες θέλουν θάρρος
έμαθες πια να διαβάζεις
τα σημάδια που σου στέλνω, μη χαθεις
στο χαρτι γράφω ταξίδια
σκύψε, δες, κι αν έχω πάει μακρυα
τα πετάω στα σκουπίδια
για μιαν βόλτα στήν αλήθεια
για ένα μπάρκο στα δικα σου τα φιλια...
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
42 σχόλια:
:)
Νίνα
τι;
μόνο αυτο;;;;
ούτε ένα σχόλιο;
μια διόρθωση;
κάτι;;;
:)))
Κάτσε να σκεφτώ :)
Μερικές φορές τα λόγια μου χάνονται:)
Όπως το διαβαζα μου άρεσε πολύ το
σ'έχω χάσει, αλλα σ' έχω κι αγγαλια
το δωμάτιο, μπαλκόνι
κρεμμασμένο από κατάρτι
έμαθες πια να διαβάζεις
τα σημάδια που σου στέλνω, μη χαθεις
τα πετάω στα σκουπίδια
(τα ταξίδια όπως αναφέρεις παραπάνω)
για μιαν βόλτα στήν αλήθεια
για ένα μπάρκο στα δικα σου τα φιλια...
Νινα
άπαιχτη...
:)
..μπάρκο στα δικά σου τα φιλιά...
μου αρέσει που αφήνεις απισιωπητικά!!!
Μετά τι να ακολουθεί άραγε;;;
καλημερα
Αλήθεια, δύσκολα λέγεται αλλά είναι απαραίτητη για το μπάρκο...
Καλημέρα
:)
απλά υπέροχο
καλημέρα Coula,
κανεις δεν ξέρει τι ακολουθει
μπορει η προηγούμενη ανάρτηση...
ίσως και κάποια παλιότερη...
ίσως και κάποια που δεν ξέρω ακόμη...
:)
liouska καλημέρα,
τι να τα κάνεις ψεύτικα φιλια...
άχρηστα
χάρτινα
μιας χρήσης...
δε θέλω άλλα
:)
she demon,
νά σαι καλα διαβολάκι
:)
ίσως φταίει το φεγγάρι..
ίσως πάλι να είναι τόσο υπέροχα συγκινητική αυτή η εγγραφή
επειδή είναι αληθινή
όμως χαράζει στην ψυχή ενα χάδι
όπως το φεγγαρόφωτο στης θάλασσας την πλάτη
κι η ψυχή μου ήταν θάλασσα χθες βράδυ.. θάλασα ήρεμη
:)
Καλημέρα ταξιδευτή.
Πόσα θα δίναμε για μια βόλτα στην αλήθεια?
Πόσο την αντέχουμε αυτή την βόλτα?
Μοιάζει να είναι λυτρωτική και βασανιστική μαζί!!!
Τώρα που έμαθε να διαβάζει τα σημάδια που της δίνεις, δεν θα χαθεί ποτέ!
Καλό μεσημέρι!
Το δύσκολο παντα ήταναπό το σωρότων πληροφοριών να διακρίνει κάποιος τα αληθινά σημάδια. Μόνο ένας άνθρωπος της θάλασσας που έζησε ναυάγια μπορεί να εξασκηθεί επαρκώς. ή κι ένας της ερήμου. Κανείς άλλος!
flashάκι καλημέρα,
εμένα η καρδια μου είναι ακόμη θάλασσα αγριεμένη τη μια, λάδι και μέλι την άλλη... δε με πειράζει γιατι έτσι μ'έχει μάθει τόσα χρόνια...
μόνο που είμαι λίγο κουρασμένος...
:)
Πίστευα ότι οι ναύτες είναι σκληροί,και τραχείς πρώτη φορά συναντώ τόσο ονειροπόλο και ευαίσθητο
Πολύ όμορφο και γλυκό!
καλή σου μέρα!
Αγγελούδι,
έτσι ακριβως είναι
δισυπόστατη
και οξύμορη...
αλλα ΕΙΝΑΙ κι αυτο δεν αλλάζει
προτιμω ένα αληθινο φιλι, από χίλια ψεύτικα και δανεικα...
καλημέρα
:)
Δραπέτη φίλε μου,
δε φτάνει να ξέρεις να διαβάζεις, πρέπει να ξέρεις ή να μπορεις να τα ακολουθήσεις...
αλλα, το πρώτο βήμα είναι να τα ξέρεις
καλημέρα!
:)
Γουϊκα...
κι η έρημος θάλασσα, κι η θάλασσα έρημος... οι ναυαγοι, σε όποια απ τις δύο έχουν υπάρξει, ξέρουν...
"με πέτρες λιθοβολισμών τό'χτισα τούτο το μνημείο, που τώρα στη σκια του ξεκουράζεσαι..."
καλημέρα σου!
Όμορφο πολύ, ναύτη...!
Να κρατήσω τη "βόλτα στην αλήθεια";
Και το θάρρος που θέλουν οι φουρτούνες...
Είσαι θαρραλέος ναύτης!
να κρατήσεις ότι αγαπάς Πρωτόπλαστη, μεταφορικα και κυριολεκτικα.
θέλει θάρρος να παλεύεις καθημερινα με τους φόβους σου
καλησπέρα σου!
zoyzoy, σκληράδα θέλει η θάλασσα κι οι φουρτούνες,
η αγάπη δε σηκώνει σκληράδες
δεν της αρμόζουνε δηλαδη
κι αν καμμια φορα ξεχνιώμαστε και την ταλαιπωρούμε, κακο δικο μας κάνουμε πρώτα...
καλησπέρα!
Η τελευταία στροφή είναι ο καλύτερος επίλογος των σκέψεων που μετέφερες!
Ναύτη!
Καλό σου απόγευμα.
καλησπέρα Βάσσια,
η τελευταία στροφη
το τελευταίο φιλι
ο τελευταίος ήχος...
κι όλα απ την αρχη...
καλο απόγευμα και σε σένα!
Δύο φράσεις με άγγιξαν όσο δεν φαντάζεσαι!
οι φουρτούνες θέλουν θάρρος...
...τα πετάω στα σκουπίδια
για μιαν βόλτα στήν αλήθεια...
Το θέμα είναι ποιός αντέχει την αλήθεια! Αλλά το αφήνω στην άκρη!
Φιλιά πολλά
D.Angel
D. Angel,
όποιος δεν αντέχει την αλήθεια, είναι καταδικασμένος να ζει στα ψέμματα, με τα ψέμματα...
τόσο απλο...
όμως, ένα ακόμη, εύχομαι να φτάσουν όλοι σ ένα σημείο να μπορουν να θυσιάσουν τις αλήθειες τους για εκείνη τη μία...
κι ας μη γίνει ποτε...
:)
Δεν αλλάζω την αλήθεια
και ας μοιάζει με Σειρήνα η ψευτια..
Ετσι ακριβώς..αααα έχεις οίστρο...
δεν σε προλαβαίνω..χαχα..
:)
καλησπέρα Αερικο,
ναι έχω...
που να δεις αυτο που ετοιμάζω τώρα...
πιστεύω να το προλάβω γι απόψε,
αλλιώς έχω κι ένα "αναπληρωματικο"
:)
αναρωτιεμαι.. τι ποναει περισσοτερο? η αληθεια ή ενα καλο ψεμα? Μμμμ και τα δυο.. Μερικες αληθειες απλα ειναι ξυραφια και εγω ασπιδα δεν εχω, δεν εχω..
δεν θέλει ασπίδα η αλήθεια Μαρούλι,
μόνο καρδια θέλει, καθαρη καρδια ν αντέχεις...
μόνο αυτο
πίστεψέ με!
ξέρω...
:)
Ναι ε? καρδια? κατι ειχα, δεν ξερω πια.. Την εδωσα..
χμ, αυτο θέλει άλλη προσέγγιση...
αν τη θες πίσω τότε δεν χρειάζεσαι ασπίδα... αν πάλι όχι, τότε τι να την κάνεις;
μια χαρα σε βρίσκω...
:)
Σήματα μόρς αγάπης φαντάζομαι να εκπεμπεις,κι οχι απελπισίας..
Ολη η κούραση φεύγει με ένα φιλί. Η τρικυμία γίνεται λάδι με μια αγκαλιά.
Καλημέρα
καλημέρα Τάκη,
είμαι πολλα, απελπισμένος όχι...
:)
καλημέρα Καφεκουπίτσα,
έτσι ακριβως είναι
έτσι...
Πόση ξεκούραση αντέχει η λαχτάρα του Ταξιδιώτη, κάτω από τη σκιά του μεγαλεπίβολου μνημείου, μέσα στην ανυπομονησία της να πάει πιο μακριά για να βρει την όαση που της πρέπει;
όση αντέχει Γουίκα...
δεν έχει μέτρο η αντοχη
και το μνημείο δεν είναι μεγαλεπίβολο...
σταθμός είναι η σκια του κι όχι όαση
το σίγουρο είναι ότι αν η όαση είναι κάπου εκει, σίγουρα περιμένει...
για τον ταξιδιώτη δεν ξέρω...
του καθενός μας η όαση είναι διαφορετικη... το ίδιο και η έρημος...
καλημέρα!
Καλημεραααα,
:)))))
συγκινητικο και ομορφο απλα...
σταλιν
Πανέμορφη επιστροφή με τα λόγια σου...
Καλησπέρα!!!!
καλωσήρθατε στάλιν (and the other)
:)
χαίρομαι που σου άρεσε
:)
Μικρες Ανάσες,
καλωσήρθες!
Δημοσίευση σχολίου