ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
της ψυχης
Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
τρεις ευχές
ρίχνει φεγγάρια η βροχη
κι εκει που σουλατσάρουνε
κορίτσια μεθυσμένα
σκορπας τη μια σου την ευχη
να μεταλάβεις μια στιγμη
όνειρα ξεχασμένα
βγάζει καιρο απ το νοτια
μ'ένα κοράλλι πορφυρο
στ'αυτι σου κρεμασμένο
καις και τη δεύτερη ευχη
μην περισώσεις στο στερνο
ένα χαμόγελο άλικα βαμμένο
ξεχνάει ο έρωτας; ξεχνά!
κι οι παραστάτες στον ιστο
γελουν ξενυχτισμένοι
της θάλασσας τρίτη ευχη πετας,
και κολυμπας, για κει
που αναμετρούνται οι κολασμένοι
σκύβει η νύχτα σε φιλα
πως να κρυφτείς απ το φιλι;
από το στίγμα του κρυφα μαρκαρισμένος,
χωρις ευχες πως θα σωθεις;
πως θα γυρίσεις και θα πεις,
υπήρξα κάποτε κι εγω
ευτυχισμένος...
δεν βρήκα άλλο να με διαβάζει αυτη την ώρα...
ευχαριστω τ' Αερικο που τό'φτιαξε κάποτε και της το δανείστηκα...
(αφι)ερωμένο
κι αυτό...
καλημέρα
υ.γ. πάω ν'ανοίξω το δελφίνι, λύσσαξε στην αφωνία...
.
κι εκει που σουλατσάρουνε
κορίτσια μεθυσμένα
σκορπας τη μια σου την ευχη
να μεταλάβεις μια στιγμη
όνειρα ξεχασμένα
βγάζει καιρο απ το νοτια
μ'ένα κοράλλι πορφυρο
στ'αυτι σου κρεμασμένο
καις και τη δεύτερη ευχη
μην περισώσεις στο στερνο
ένα χαμόγελο άλικα βαμμένο
ξεχνάει ο έρωτας; ξεχνά!
κι οι παραστάτες στον ιστο
γελουν ξενυχτισμένοι
της θάλασσας τρίτη ευχη πετας,
και κολυμπας, για κει
που αναμετρούνται οι κολασμένοι
σκύβει η νύχτα σε φιλα
πως να κρυφτείς απ το φιλι;
από το στίγμα του κρυφα μαρκαρισμένος,
χωρις ευχες πως θα σωθεις;
πως θα γυρίσεις και θα πεις,
υπήρξα κάποτε κι εγω
ευτυχισμένος...
δεν βρήκα άλλο να με διαβάζει αυτη την ώρα...
ευχαριστω τ' Αερικο που τό'φτιαξε κάποτε και της το δανείστηκα...
(αφι)ερωμένο
κι αυτό...
καλημέρα
υ.γ. πάω ν'ανοίξω το δελφίνι, λύσσαξε στην αφωνία...
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
19 σχόλια:
Tι θα πεί υπήρξα...κάποτε κι εγω ευτυχισμένος;Δεν είπαμε ο μόνος χρόνος είναι το παρόν;
Eυτυχισμένη δεν υπήρξα ποτέ.Γιατί πάντα περίμενα να με νιώσουν..να μ αγκαλιάσουν..να μ αγαπήσουν για αυτό που είμαι.Και καπου έχασα τον εαυτό μου αναμεσα σε ανωφελα γιατι και σε απεγνωσμενα ισως.
Μα η ζωη ειναι ομορφη και κυλα γρηγορα.Και ευτυχως με ξαναβρήκα.
Προσδοκίες μόνο απο τον εαυτό μου πια και μοίρασμα πολύτιμων στιγμών.
Αυτο ειναι ολο.Αυτη ειναι η ευτυχία...Στιγμές...όπως κι η δυστυχία. Υγεία και καλή καρδιά.
Τίποτε άλλο..!! Ο Λουδοβίκος λέει μεγαλες αλήθειες εδω.Το συναίσθημα που είναι αληθινο δεν αλλοιώνεται..δεν το αγγιζει ουτε χρονος ουτε ανθρωπος...ειτε το λενε έρωτα είτε το λένε αγάπη.
Τα ψεύτικα ξεγελούν..τα αληθινά μένουν.
Δικό μου το ευχαριστώ..! Όμορφο και ταξιδιαρικο Σ/Κ.!! :))
Αερικο,
δεν μ'έχασα ποτε...
εγω ξέρω καλα ποιος είμαι, που είμαι, σε τι είμαι δοσμένος, και τι μπορω να μοιραστω...
και ξέρω ακόμη πότε και πόσο ευτυχισμένος έχω υπάρξει
δε μου φτάνει...
καλημέρα και καλα ταξίδια και σε σένα!!!
Ναύτη,
ξεχνά ο έρωτας;ξεχνά (;;)!!!!!
Απορώ με σένα.
Δεν Ξεχνά ... για μένα.
τα λέμε
καλημέρα meggie,
πάρτο αλλιως...
ξεχνα
πίστεψέ με...
τιμόνι δεξια...
γιατί;;;;;;
γιατι ο έρωτας ξεχνα αν πρέπει
αλλιως δεν μπορει να προχωρήσει...
γι αυτο
λέω εγω...
αλλα καλύτερα να το γράψω αναλυτικα...
Υπέροχο το ποίημα και ο Λουδοβίκος μοναδικός!
Μια στιγμή κρατά η ευτυχία σαν μια σταγόνα να δροσίσει τις καρδιές μας μα είναι αλησμόνητη η άτιμη γιαυτό ακριβώς το λόγο!
Κράτα αυτές μονάχα τις στιγμές μέσα σου και πέτα τις άχρηστες!
Και ξεχνά ο ερωτας και δεν θέλει να βλέπει!
Καλό ΣΒΚ με θαλασσινά!
o ερωτας παντα θυμαται...
ενδιαφέρουσα "αντιδικία"....
εγω λεω πως ξεχνάει ο έρωτας
όταν πρέπει να ξεχάσει, ξεχνα
κρατάει αυτα που τον κάνουν να πηγαίνει μπροστα
αλλιως έρωτας δεν είναι
είναι κάτι άλλο...
:)
Εγώ έχω ένα θέμα με το "ξεχνάω" πάντως φίλτατε... Μήπως εννοείτε "συγχωρεί";
καλημέρα Mistress Hyde,
θα μπορούσατε να το πείτε κι έτσι φίλτατη...
θα μπορούσατε
:)
θα συμφωνήσω σε προηγούμενο σχόλιο σου, ξεχνά ο έρωτας είναι σίγουρο!!!!ξεχνά κινήσεις, λόγια και φιλιά!και απαξ και ξεχάσει πάει δεν θυμάται με τίποτα!!
πιάνει η ευχή στα μεθυσμένα κορίτσια!μην ειναι κακή όμως και τα πληγώσει φοβάμαι!
άντε, αφού ξεχνά ο έρωτας, πάμε παρακάτω να δούμε τι έχει το μενού
:)
"σκύβει η νύχτα σε φιλα"
πολύ ωραίο αυτο!
Νίνα
Bonjour!
Καλη εβδομαδα!! Ελειψα δυομιση μερες και βρηκα μονο ενα υπεροχο ποιημα? Μονοοοοοοο? Ντροπη!!
Και στα του ποιηματος τωρα.. Ο ερωτας δεν ξεχνα αλλα προσπερνα ειτε μεσω της συγχωρεσης ειτε μεσω του μισους.. Εγω διαλεγω τον δυσκολο δρομο και ξερεις ποιος ειναι ;)
Μαρουλοφιλακια!
καλωσήρθες magdalena
έτσι είναι;
χμ, δεν το είχα σκεφτει μ αυτο τον τρόπο... ίσως όμως νά'χεις και δίκιο...
θα δείξει
καλημέρα Νίνα,
κάτι θα βγαλει το τσουκάλι...
προς το παρον σκαλίζω κατι παλιες συνταγες...
μ έπιασε νοσταλγια
ή κάτι άλλο
δεν ξέρω
καλημέρα Μαρουλάκι,
χαίρομαι που σε βλέπω ανανεωμένο!
καλη εβδομάδα σε όλους
Καλημέρα Ναύτη!
Ποιητικές ευχές!!!
Για την πραγματοποίηση τους τι κάνουμε δεν ξέρω!
Δυστυχώς ή ευτυχώς τα πάντα έχουν μνήμη....
έτσι για να διατηρείται η ισορροπία- σήμερα έρωτας, αύριο θυμός- μεθαύριο χωρισμός και ύστερα..... ξανά ευτυχισμένοι.
Καλή εβδομάδα ναύτη
φιλιά
:-)
Δημοσίευση σχολίου