ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
της ψυχης
Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010
δεκαεφτα χρονων...
τόσο ήμουν όταν έγραψα αυτο...
ναι, είναι απ τα πρώτα....
άσκοπες αξιολογήσεις
απολογισμοι ανόητοι
αλητήριες εντυπώσεις
πικρες εντυπώσεις
δεν έχουνε σπίτι στη καρδια
έρχονται
χτυπάνε
πονουν
και φεύγουν
θα ξανάρθουν (;)
πάλιωσε κι η αγάπη
αναζήτηση του αγνώστου
ανοησίες
αβεβαιότητα
μελαγχολία
ήχος!
απέραντο κενο...
σκοταδισμος, μοιρολατρία
ασιατικης προέλευσης
απογοήτευση
άγχος
προβληματισμός
τρέλλα...
λογικη
δημιουργία!
διέξοδος.
ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ
χρόνος...
ναι, είναι απ τα πρώτα....
άσκοπες αξιολογήσεις
απολογισμοι ανόητοι
αλητήριες εντυπώσεις
πικρες εντυπώσεις
δεν έχουνε σπίτι στη καρδια
έρχονται
χτυπάνε
πονουν
και φεύγουν
θα ξανάρθουν (;)
πάλιωσε κι η αγάπη
αναζήτηση του αγνώστου
ανοησίες
αβεβαιότητα
μελαγχολία
ήχος!
απέραντο κενο...
σκοταδισμος, μοιρολατρία
ασιατικης προέλευσης
απογοήτευση
άγχος
προβληματισμός
τρέλλα...
λογικη
δημιουργία!
διέξοδος.
ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ
χρόνος...
κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα...
τα μεταξύ τους, στη συνέχεια...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
19 σχόλια:
ωραιο...
λογικη
δημιουργία!
διέξοδος
το είχες πιάσει το νόημα από τότε!
:)
ώστε από εκεί ξεκίνησες; για πρωτόλειο πολύ καλό! και σε ελεύθερη γραφή! και μετά ήρθε το έμμετρο;!
Νίνα
Είναι αυτό που λέμε "να το έχεις μέσα σου".
Γιατί κάποια πράγματα φίλε μου δεν μαθαίνονται, είναι εκ γενετής.
Μόνο καλύτερα γίνονται.
Καλό σου βράδυ
:-)
Τα "κεφαλαία" πάντα είθισται να τονίζουν τα σημαντικότερα ...
καλό ξημέρωμα
Από μικρό και από...
Ενδιαφέρον το τότε σου νάυτη...
Εξηγεί το τώρα σου...
καλημέρα άσωτε υιε,
καλό ήταν το τεκνο...
:)
καλημέρα Νίνα,
το έμμετρο δεν ήταν ποτε το φόρτε μου...
μονάχα τώρα τελευταία επιδόθηκα...
η ιστορία θα ξετυλιχθει όμως,
μην βιάζεσαι
:)
καλημέρα Βάσσια,
επίκτητα ή εκ γεννετης δεν έχει σημασία, αυτο που μετράει πάντα είναι η ουσία και η πραγματικη αξία που έχουν τα λόγια για τον καθένα απο εμας...
εκείνο που μετράει δεν είναι τι διαθέτουμε ούτε πως το αποκτήσαμε...
εκείνο που μετράει είναι η αξία που του δίνουμε και το πως το χρησιμοποιούμε...
δεν σκοτώνουν τα όπλα
οι άνθρωοπι σκοτώνουνε...
:)
meggie,
τότε έτσι έλεγα κι εγω...
αυτό πίστευα
μετα έμαθα να διαβάζω τα ψιλα γράμματα...
καλημέρα σου :)
Αναζήτηση διαστάσεων λέγεται..
κάπου εκεί ξεκινάει και δεν τελειώνει ποτέ...
τα "μεταξύ"μωρέ να είναι όμορφα.. αυτό!
έφυγα γιατί έχω αργήσει..
η λέξη προσαρμογή δεν μου αρέει πολύ.. την αποδοχή προτιμώ..
Φιλιά!
Καλημέρα!!!
καλημέρα roundel,
κι από τρελλο...
ναι ενδιαφέρον φαίνεται τώρα ειδικα που το ξανακοιτάζω με άλλα μάτια...
όσο για το τώρα μου,
αυτο ακόμη προσπαθω να το καταλάβω κι εγω ο ίδιος...
:)
flashάκι καλημέρα,
καλη δύναμη στο τρέξιμο...
από ομορφια δεν ξέρω
αυτο που μπορω να πω είναι πως θά'ναι ενδιαφέροντα...
:)
Πολύ ωραίο και μεστό....
Γεμάτο αλήθειες... μα στα 17 πότε πρόλαβε να παλιώσει η αγάπη;
Φιλιά και καλημέρες....
Θα συμφωνήσω κι εγώ με τους προλαλείσαντες ότι το χάρισμα της γραφής το είχες από παιδί και το εξέλιξες!!!
Πολύ όμορφο και χαίρομαι που το "κενό" το μετέτρεψες σε δημιουργία!!!
Μια γλυκιά καλημέρα!!!
καλημέρα Νερένια,
στα 17 η αγάπη παλιώνει και σε λίγες εβδομάδες... άντε μήνες...
ο χρόνος έχει άλλη διάσταση
:)
καλημέρα Αγγελούδι,
και ακριβως αυτο είναι το κομβικο σημείο...
κάπου τότε και κάπως έτσι ξεκίνησε ένα ταξίδι
:)
Απο τότε έβγαιναν οι λέξεις να εκφράσουν τον πόνο και τον έρωτα?
Πολύ καλό και εξελίχθηκε σε τέλειο μπορώ να πω το τεκνό-ποίημα, εννοώ :))
Την καλησπέρα μου!
γεια σου zoyzoy,
για την ακρίβεια έτσι ξεκίνησαν να βγαίνουν
πάλι καλα δηλαδη που βρήκαν κάπου διέξοδο
καλησπέρα!
:)
υπέροχο,πραγματικά..
Δημοσίευση σχολίου