της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

που είμαι;

ψάχνω ένα τρόπο όταν φεύγω μην σ'αφήνω
να βρω μιαν άκρη μακρυά σου να 'μαι εκει
απ' το μυαλο σου κι αν με διώχνεις να μη σβήνω
να ξαναγράψω τη σελίδα απ' την αρχη

ψάχνω να δω πόσο βαθειές είν' οι σπηλιές σου
μέσα να τρέχω και να βγαίνω όταν γελάς
αν κουραστω να κοιμηθώ στις αγκαλιές σου
αν βαρεθεις να εχεις κάποιον να μιλάς

δεν απαντας μα εγώ σ ακούω και σωπαίνω
κι όταν σε χάνω μες' στα μάτια σου νερά
μαύρες φωτιες ανάβω και σε περιμένω
κι ας με τραβάνε οι σειρήνες στ ανοιχτά

ψάχνω να δω πόσο πονάει εκεί που κόβεις
βρίσκω νερό μέσα σε έρημο βαθιά
στη σιωπή σου μια με θέλεις μια με διώχνεις
κι αν κουραστεις είναι η ανάσα σου βαριά

ψάχνω δυο λέξεις, μια φωνη και δέκα μέρες
ψάχνω ρουσφέτι στον Παράδεισο να μπω
σαν πειρατης μοιράζω σφαίρες και φοβέρες
σαν σχοινοβάτης στη ματια σου ακροβατω

και στο φιλί σου ψάχνω τους χαμένους λόγους
στο άγγιγμά σου την απόγνωση τρελλού
και ξενυχτάω και γυρνάω σ άλλους τόπους
είμαι εδω, είμαι εκει, είμαι αλλου




3 σχόλια:

k είπε...

"και ξενυχτάω και γυρνάω σ άλλους τόπους
είμαι εδω, είμαι εκει, είμαι αλλου"
πανέμορφο το ποίημα σου, ταυτίζομαι απόλυτα!!ειδικά με αυτούς τους 2 στίχους!

ομορφο blog!!

http://fashionablylonely.blogspot.com/

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Μην αναρωτηθείς τι θέλουν οι μεγάλες γυναίκες εδώ;
Μπορούν να αφουγκράζονται ακόμα με ανοιχτό μυαλό.

Χωρά μια λαθρεπιβάτης εδώ;

Ναύτης είπε...

καλωσήρθες γιαγια Αντιγόνη
χωρουν όλοι
όσοι δεν ζαλίζονται...

:)