της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Carpe Diem

αν ήσουν πρόσκαιρο ρητο αυτο θα ήσουνα
αν έφτιαχνα ένα μικρο, όχι πολυ, γουστόζικο μπαρ να παίζεις μουσικη έτσι θα τό'βγαζα




αν ήμασταν πραγματικα ελεύθεροι αυτο θα κάναμε
αν κουραστω απ το να κυλω τη πέτρα του Σίσυφου αυτο θα φωναξω
αν γνώριζα τον Προμηθέα και τού'κλεβα τη φωτια για μια μερα αυτο θα λέγανε
αν μείνω για μια μέρα ολόκληρη μέσα σου αυτο θα πω πως έκανα





τώρα που το καλοσκέφτομαι... πως είναι το "άδραξε τη στιγμη";
ξέρει κανεις να βοηθήσει;

όχι τίποτε άλλο
εξακριβωμένα μου φτάνει...

5 σχόλια:

Unknown είπε...

είναι... τρύπα στο "χρόνο"
είναι... τρύπα στο "εγώ"
είναι... παράδοση στο "μάταιο"
είναι... "είμαι ελεύθερη"

Ναύτης είπε...

καλημέρα Meggie,
μήπως μπορώ να κάνω το τελευταίο "είμαι ελεύθερος";

:)

Unknown είπε...

Βεβαίως Ναύτη.
Μήπως μπορώ κι εγώ να χρησιμοποιώ τη λέξη "αποτύπωμα" ακριβώς με την σημασία που της όρισες εσύ;

Ναύτης είπε...

ελεύθερα...
οι λέξεις έχουν τη σημασία που θέλουμε να τους δίνουμε...

Coffeemug είπε...

νιώθω ότι την ελευθερία την ορίζουμε μέσα μας. ανάλογα με τις συνθήκες, τις καταστάσεις και τα δεδομένα. όμως δεν ξέρω αν είμαστε ποτέ πραγματικά ελεύθεροι από όλους και από όλα. άραγε θέλουμε;
carpe diem για μένα είναι η στιγμή που ζω το "τώρα". χωρίς αύριο,χωρίς 5 λεπτά αργότερα. άραγε πόσες τέτοιες στιγμές έχουμε;