της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

wake me up...

Leaning alone, in a big exhausted rock, can't breathe the air
Figuring out how much power 's left in me to light the flare
Drifting around, screaming in a deep and dreadful nightmare
All of my skills didn't help me stay away from devils lair

And all of the sudden, something stroke me, something bigger than the sun
All of the sudden, something vicious made me drop my only gun
Felt it inside me, growing stronger every time I used my spear
Dive in the mud, fighting, biting, reaching at no sense of fear

Illusion,
Confusion,
Kisses lost in dreamless world
Remember,
Surrender,
Let me loose I'm uncontrolled
Wake me up, I want to see your mind unfold

Crossing the bridge, leaving trails that you could follow
Seed of revenge, convert my soul empty and hollow
And broken glass, hanging from earrings like a jewel
Fall back and crash, leaving the pieces down is cruel

And then it hit me, it meant to kill me but I'm strong
And then it lit me, it meant to burn me but it's wrong
Felt it to split me, I end up writing up this song
Pledged to deceive me, I never knew where I belong

Perfection,
Reflection,
Inside my head I feel the quake
Perceiveness
Forgiveness
I made again the same mistake
Wake me up, I want to win the final stake









 καλοκαίρι 2009, revised..
πολλα έρχονται,
η έμπνευσή μου έφαγε μια θεαματικη κλωτσια προς τα μπρος...

4 σχόλια:

nina είπε...

Απο λάθη μπόλικα, κανένα παράπονο:) αλλά στο τέλος θα νικήσουμε, που θα παει.
Είδες με έβαλες να σκέφτομαι και τα δικά μου

Ωστε γράφεις και τραγούδια και μάλιστα στα αγγλικά!
Για να δούμε τι αλλη εκπληξη μας επιφυλάσεις

Καλό Σαββατόβραδο!

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=bxpe6y6eh3k&feature=related

:)

Ναύτης είπε...

εντάξει, ήμουν σίγουρος πως θα μετρούσες τα λάθη :))

αλλα για να μη δίνεις σημασία καλο θα είναι...

έχω ανεβάσει κι άλλα πρωτύτερα

καλο ξημέρωμα!

Βάσσια είπε...

"κι ήμουν εκει
και πήρα το χαμόγελο σκοπο μου
στην άκρη του γυαλου ξεβρασμένος
εκει που ο χείμαρρος βαρέθηκε ν'αγκομαχάει
κι έγινε ποτάμι να χαϊδέψει τα δάχτυλα της θάλασσας
κι εκείνη τον ρούφηξε
και τον έκρυψε μέσα σ'ένα διάφανο κύμα"

Ασχολίαστο!

Καλή εβδομάδα
:-)