της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

παράταση...

κάποιες φορες, μας προλαβαίνει η ζωη μας
σαν απο μηχανης θεος...
η σαν υπόσχεση...
που δίνει παράταση στ'όνειρο...
όχι με μεγαλοψυχία
μ'αγάπη μόνο...
μ'αγάπη
(πριν λίγο μόνο)


λέει η φωνη: είμαι εκει
και παίρνει η πλατεία χρώμα
λέει η ψυχη: τι μουσική
φιλι που μέλωσε στο στόμα

λέει η καρδια: ποιος είναι 'δω;
στο ίδιο μπάρκο επιβάτες
λέει ο νους: που να κοιτω;
σ' ένα σχοινι, δυο ακροβάτες...






Σαν τα καράβια φαίνονται τη νύχτα τα νησιά
σταματημένα μεσ' στην μέση του πελάγου
Έχει η ανάσα τους μια γεύση, μια γεύση απ' τα παλιά
που αναστήθηκαν με κόλπα κάποιου μάγου
Εσύ δεν ήσουνα που μίλαγες για ιπτάμενες στιγμές;
Εσύ δεν ήσουνα που έκλαιγες γι' αγάπη;
Εσύ δεν έλεγες «οι άνθρωποι δε θέλουν διαταγές
από ανθρώπους μηχανές στο ρόλο του προστάτη»;
Μ' ένα τσιγάρο σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία
Μ' ένα τσιγάρο σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία
Εσύ δε μ' έμαθες ν' αφήνω να μακραίνουν τα μαλλιά;
Στα παλιατζίδικα τα ρούχα σου ζητούσες
Γιατί η αξία που μέσα μας φωλιάζει πιο βαθιά
είναι η ελεύθερη ζωή που ήθελες να ζούσες
Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ; απάντησε μου
Μέσα στη γυάλα τελειώνει το νερό
Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ; απάντησε μου
Ή παραμένει πάντα μαύρος ο βυθός;..







ευχαριστω...

22 σχόλια:

AERIKO είπε...

Ουφ...μόλις τέλειωσα την εγγραφή στη ρωγμή και δεν μπορείς να φανταστείς τι ανάσα είναι αυτη η παράταση...για την ψυχή μου απόψε.

Καλύπτω έναν έναν τους χειμώνες αυτής της δεκαετίας για να βγώ οριστικά στο πέλαγος των στιγμών που δικαιούμαι.

Πονάει..αλλά..μακάρι εκείνο το καταραμένο βράδυ να μιλούσε καποιος απ αυτους που θεωρούσα φίλους αδερφικούς σαν έναν απο εσάς τους λίγους που ξεχωρίζω εδώ στο νετ κι ας μη σας γνωρίζω με την συνηθισμένη έννοια του όρου.

Μα έχουν χρόνο και χώρο οι ψυχές σαν συναντιούνται..; Όχι βέβαια..

Γι αυτο άσε τις παρατάσεις και γράφε γιατι το είδος μας είναι υπο εξαφάνιση.Και βέβαια αυτο που λεω απόψε το ασπάζονται πολλοί και πολλές. Μας ενώνει το όνειρο..το πείσμα η ανθρωπιά ο πόνος η πίκρα η αγάπη αλλα και η θέληση να επιβιώσουμε Ναύτη και να καθαρίσουμε με την ύπαρξη και το λόγο μας τη θάλασσα απο τους Φελλούς που επιπλέουν και αλλοιώνουν το Χρώμα της.

Με καταλαβαίνεις.

Σε Καληνυχτίζω και σε Θερμοευχαριστώ για άλλη μια φορά.

Ναύτης είπε...

απο τα ίδια Αερικο,
από τα ίδια...

αυτο το δίστιχο τό γραψα στο κινητο, όρθιος, πίνοντας σ ένα μπαρ στον πειραια πριν λίγο...
η έμπνευση γνώριμη...

τό'ταξα και τό κανα...
θα δούμε στη συνέχεια...

ναι, απόλυτα σε καταλαβαίνω...

καλο ξημέρωμα!

υ.γ. το ενυδρειον ξεκίνησε σαν αναδρομες, τελικα είναι real time.... εντελως όμως!

:)

Anael είπε...

speechless..

Ναύτης είπε...

why?
speech something...

:)

kovo voltes... είπε...

Είναι ωραίο να παραμένεις εκεί που αγαπάς. Ακόμη και αν παραμένει μαύρος ο βυθός. Κάποια στιγμή θα φανεί και φως... ;)

tsouxtra είπε...

Έφτιαξα εικόνες με τον κάθε σου στίχο.. πολύ όμορφες εικόνες.. και άρχισα ξανά τα ταξίδια! Πολύ περίεργο είναι αυτό που παθαίνω εδω μέσα! Μήπως ναύτη χαραμίζεσαι μέσα στο ενυδρείο? :-)

πολλές καλημέρες!!

zoyzoy είπε...

Υπάρχουν πολλά και περιμένουν τους στίχους σου να ταξιδέψουν στ'ονειρο στις θύμισές σου στα λιμάνια που πάντα ονειρεύονταν και ποτέ δεν έπιασαν!

Μα ναι ονειρεύονται και περιμένουν!

Καλή και δροσερή μέρα εύχομαι!

Ανώνυμος είπε...

Όχι παράταση, γιατί παράταση!!!;;;

Μια χαρά τα είπε το ΑΕΡΙΚΟ...

Τώρα σκέφτηκα αυτό; ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!!!

Κάπως έτσι είμαστε.... σαν τους σωματοφύλακες, λίγο περισσότεροι βέβαια αλλά δεν έχει σημασία...

Γέμισε και η γυάλα με τα χρυσόψαρα!!!!

Καλημέρα!!!!!!!!

:))))))

Βάσσια είπε...

Υπέροχος!
Καλημέρα :-)

και το τραγούδι, από τα καλύτερα!

Ναύτης είπε...

kovo voltes καλημέρα,

δεν φοβάμαι το σκοτάδι,
ούτε τη μοναξια,
την απουσία φοβάμαι...
την απουσία αγάπης

:)

Ναύτης είπε...

tsouxtra καλημέρα σου,

κι οι στίχοι απο εικόνες έρχονται και σε εικόνες οδηγουν

δεν πάει χαράμι η αγάπη που δίνεις στο "σπίτι" σου...
όσο για μένα... μια χαρα νιώθω εδω....

νά'σαι καλα!

Ναύτης είπε...

zoyzoy,
καλημέρα, εδω είμαι
εδω θα παραμείνω ακόμη και μόνος...

δεν κυνηγω πια...
όποιος θέλει ακολουθει...

:)

Ναύτης είπε...

liouska καλημέρα,

ναι τα ψάρεψα πίσω τα χρυσόψαρα
εκτος από ένα...
αυτο θα πρέπει πια να έρθει μόνο του...

το δρόμο τον ξέρει, τα κλειδια τα έχει, όλα στη θέση τους είναι...

θα δούμε
πάντως το μυρίζομαι, κάπου εδω γύρω κολυμπάει...

:)

Guardian Angel είπε...

Τ' όνειρο παρατείνεται όσο εμείς ονειρευόμαστε!
Και μέσα από τις δικές σου αναδρομές-αναρτήσεις-στιγμές ζωής, εγώ τουλάχιστον, ονειρεύομαι και πολλές φορές ταυτίζομαι!!!
Κράτα το όνειρο ζεστό. Ζεστό με αγάπη κι όχι απλά με μεγαλοψυχία!!!
Καλημέρα

Ναύτης είπε...

καλημέρα Βάσσια,

νά'σαι καλα!

Ναύτης είπε...

καλημέρα Αγγελούδι,

το όνειρο υφίσταται διαχρονικα...
δεν πεθαίνει
ακολουθει την αρχη διατήρησης της ενέργειας...

:)

kovo voltes... είπε...

Τόση αγάπη εδώ μέσα ναύτη μου...Τόση αγάπη γύρω σου! Η μία και μοναδική βέβαια πλάι σου/ μας, δεν αντικαθίσταται, αλλά άκου με που σου λέω. Κάπου εκεί είναι το φως. Αν κλείσεις τα μάτια δεν θα το δεις...Φλυάρησα, αλλά δεν φταίω... Με εμπνέεις ;)

Ανώνυμος είπε...

Ναι, λείπει το διαφορετικό, το μοναδικό δεν γινόταν να μην το προσέξω...

Αφού όμως κολυμπά τριγύρω που ξέρεις;

Μπορεί να κάνει ξαφνική βουτιά και να το δούμε πάλι στη γυάλα...

Ανώνυμος είπε...

Έστω...παραταση!

:))))

Ναύτης είπε...

kovo voltes,
δεν υπάρχει "φλυαρία" εδω
το ενυδρείο χωράει τα πάντα...

όσο για το φως, εγω το βλέπω καθαρα
κι ουτε το έχασα ποτε απ τα μάτια μου...

κι όπως έλεγε και κάποιος
να κοιτας εκει που θες να πας, αλλιως θα πας, εκει που κοιτάζεις...

:)

Ναύτης είπε...

liouska,
στο βατήρα είναι
φοβάται όπως πάντα τις βουτιες...
θα δουμε...
είπαμε, παράταση με αγάπη...

:)

Ναύτης είπε...

Coulita,
έστω, μεγάλη κουβέντα αυτο το "έστω" αλλα ποιος μπορει τα μικροπράγματα....

καλησπέρα σου!