της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

εικοσιενος χρονων...

τόσο είναι αυτα τα δυο μικρα που ανακάλυψα ξεχασμένα...
σα χαστούκι με χτυπήσανε τα άτιμα... που τά'χα ξεχάσει...
τα βρήκα πάνω πάνω στα παλιόχαρτα, είναι απ τα τελευταία πού'γραψα πριν από την εποχή της μεγάλης σιωπης...  τα σημάδια είναι φανερα... ήταν ο καιρος που λάτρεψα ξανα το μαστρο-Νίκο
ντρέπομαι που του μοιάζουν τόσο... μα του(ς) το χρωστάω να τα βγάλω στο φως...


"Τζο"

Στο τρίτο ταξίδι στους στενους θαλασσόδρομους της Ινδονησίας ανταμώσαμε τη Σφίγγα. Όχι κείνη της Αιγύπτου, με τη σπασμένη μύτη, μα τη ξεφαντώστρα του Ινδικου. Πού'χε μέση λεπτη σα δαχτυλιδάκι καπνου και μάτια πού'καιγαν σα κάρβουνα. Και σαλτάρησε ο πρώτος λοστρόμος της Μεσόγειως στο κρεββάτι της. Ο Ιωσήφ, είχε αίμα τσιγγάνικο και το δεξι του μάτι γυάλινο. Πήγε να λύσει τα αινίγματα που εγω δεν μπόραγα. Πήγε κι ήρθε ο καιρος, δυο φορες πήγε να μπατάρει το βαπόρι. Σφύριξε, ούρλιαξε η τσιμινιέρα...
-Ιωσηηηηηφ
-Τζοοοοο
κι ανέμιζε ο πρώτος μουσώνας τα κουρέλια του στις παρυφες του φουστανιου της
-Τσακάλι είσαι, διάβολος τη ψυχή σου, κι όχι γυναίκα... σιγομουρμούρισε η πρύμη, κι ανοίχτηκε αργοκουνώντας τα πισινα της στο πόρτο.
Κι απόμεινε αντι για μένα, ο Ιωσήφ, ο Τζο, ο πρώτος λοστρόμος, να φυλλομετράει τις εξάψεις της Σφίγγας.
Ίσα με το μπόϊ του θά'χε μεγαλώσει το φοινικόδεντρο, όταν το φουντάρησα απ'αχαριστία στ'ανοιχτα της Σιγκαπούρης...





"Gulf Stream"

Γουργούριζε από κάτου μας η προπέλα κι αργοβίδωνε το καράβι, φορτωμένο σίδερο. Το χτεσινο το βράδυ τέλειωσε ο καπνος και μασουλούσα, στα ρέλια, το τσιμπούκι αδειανο. Θά'τανε λίγα μίλια έξω απ τη Κούβα όταν μού'πες πως άκουσες Σειρήνες. Είπα σε πείραξε το νοθευμένο σπίρτο του μάγειρου και το βαρύ χαρμάνι πού'χες καβατζάρει απ την Ινδία.
Γέλασες, γέλασα, πήδηξες κι έπεσα να σε προφτάσω.
Μας βγάλανε πολυ μετα. Κανεις δε ρώτησε που πήγε η γοργόνα πού'χες στο μπράτσο σου παλια χαράξει. Το βράδυ, που σε φουντάρησα στο νου μου σα παλιο πειρατη, την είδα απ τη δεξια βαρδιόλα τη σκρόφα, να σιγοκολυμπα τ'ανάσκελα, με τα στήθια της ξεδιάντροπα έξω απ το νερο αφημένα, προς τα ζεστα ρεύματα του κόλπου...




τα αντέγραψα δίχως ν'αλλάξω κάτι
δεν τά'χει δει ποτε κανεις ως τώρα
αστείο ε; λες και περίμεναν από τότε ν' ανοίξει το ενυδρείο...
τις φωτογραφίες μόνο διάλεξα απόψε
εικοσιένα χρόνια μετα...

25 σχόλια:

Unknown είπε...

και χωρίς φωτογραφίες το κείμενο ζωγραφίζει από μόνο του και αν μου επιτρέπεις προοικονομεί τα μέλλοντα μετά 21 έτη ...

ήρεμα τα νερά απόψε

Ναύτης είπε...

ναι meggie,
έτσι ειναι μετα απ τις φουρτουνες...

καλο ξημέρωμα

:)

Ανώνυμος είπε...

sorry kiolas,alla kt de mou vgainei sto metrima...
XAXAXAXAXA

MUSE

Νερένια είπε...

Καταπληκτικά κείμενα.... τι ρόλο να παίζουν τα χρόνια; Η ψυχή δε γερνάει.... καλημέρες....

flash είπε...

πειράζει που το μόνο που έχω να πω για τώρα είναι ευχαριστώ;
από τα βάθη της καρδιάς όμως..
γιατί είναι σπουδαίο αυτό που μας χάρισες..
Καλημέρα ναυτάκι μου
:)

Ναύτης είπε...

Muse καλημέρα,

τα μαθηματικα δεν είναι το φόρτε σου...



:))

Ναύτης είπε...

καλημέρα Νερένια,

αυτο είναι αλήθεια
νά'σαι καλα

Ναύτης είπε...

flashάκι καλημέρα,

είναι όμορφο να μοιράζεσαι
το είπαμε...
κι αυτα δεν τά'χω μοιραστει με κανέναν.

αλλα έρχονται κι άλλα...

:)

Ανώνυμος είπε...

Nai alla h apli arithmitiki einai!!kleiste mou to stoma!!!
Muse

Ναύτης είπε...

και πάλι δεν αντιλαμβάνομαι...
τι δεν σας βγαίνει ΜUSίτσα;

:-?

zoyzoy είπε...

Γεύτηκες απο μικρός την αλμύρα της θάλασσας και τη σκουριασμένη λαμαρίνα μαζί με τις "χαρές" του ναυτικού!

Υπέροχα τα κείμενά σου θαλασσοδερμένα και αυτά σαν την νιότη σου!

Καλό απόγευμα!

fish eye είπε...

ειναι ωραιο να βρισκεις πραγματα απο το παρελθον..ακομη πιο ομορφο το να γραφεις..

*να ησουν 20 τοτε ναυτακι μου.. να σε κανω γυρω στα 40 τωρα; χχμμ ε;;; ναι;;;)))

Ναύτης είπε...

καλησπέρα zoyzoy,

κάπως έτσι είναι
δίπλα της και μέσα της μεγάλωσα
από πολυ μικρος

νά'σαι καλα

Ναύτης είπε...

καλησπέρα ε>

ναι είναι, ειδικα όταν τά'χεις ξεχάσει εντελώς και τα ανακαλύπτεις ξανα...

και να με κάνεις 40 μήπως θα ξαναγίνω...;

:)

Takis X είπε...

Το ξέρεις τον στίχο που λέει "Οταν επιστρέφει η μνήμη εκδικείται?"

Μην με ρωτήσεις ποιόν η τι.Γνωρίζεις πολύ καλά την απάντηση..

Marouli είπε...

Υπεροχααα!! Μοναδικα!! Τοσο ζωντανα οπως ειναι η ηλικια των 21 μες τη ζωντανια!!

Μαρουλοφιλακια!

Ναύτης είπε...

Τάκη καλησπέρα,

τις έχω ξεπληρώσει τις μνήμες μου
δεν έχω να φοβηθω τίποτε
καλως ή κακως

έχω προκαταβάλει μάλιστα και παράβολα για τις μελλοντικες...

Ναύτης είπε...

έτσι ακριβως Μαρουλάκι...
έτσι

μαζεύω και κάποια "μεγαλύτερα"
τότε που ήμουν εγω μικρούτσικος
τα διάβαζα τις τελευταίες μέρες και με ξαναγνώρισα...

θα δείτε μερικα οσονούπω...

καλησπέρα σου

:)

Ανώνυμος είπε...

Μοναδικό χάρισμα...

Με τη γραφή να δίνεις την εικόνα αλλά και το συναίσθημα...

Και το συγκεκριμένο έχει ζωντανές εικόνες...αλμυρές και ζωντανές..

Νά 'σαι καλά!!

Καλό σου βράδυ

Ανώνυμος είπε...

Κάποτε αναρωτιόμουν αν όλα είναι προκαθορισμένα εξ αρχής της ζωής μας και ακόμα και οι πραξεις και οι αποφάσεις που νομίζουμε ότι παίρνουμε ότι είναι ήδη καθορισμένες.
Ποτέ δεν μπόρεσα να απαντήσω στον εαυτό μου με σιγουριά.
Απόψε μου ήρθε πάλι στο μυαλό αυτη η σκέψη
ήταν άραγε προορισμένα εξ αρχής για το ενυδρείο;
Μάλλον ναι!!!

Εν αναμονή των υπολοίπως λοιπόν

καλό βράδυ!

Νίνα

Σταλαγματιά είπε...

Ταξίδι στον χρόνο και σ εκείνα που έπρεπε να βγουν στο φως....

Ταξίδι των "αισθήσεων"
Καλώς σε βρίσκω ξανά !!

Ναύτης είπε...

καλημέρα liouska,

όταν περιγράφουμε εικόνες που έχουμε μέσα μας, όλα μοιάζουν ονειρικα...

να είσαι κι εσυ καλα!

Ναύτης είπε...

τίποτε δεν είναι τυχαίο
κι όλα τα βήματα κάπου οδηγουν
ακόμη κι αν στην αρχη και η διαδρομη ακόμη είναι ακαθόριστη...

καλημέρα Νίνα

Ναύτης είπε...

καλωσήρθες Σταλαγματια,

ναι, έτσι είναι
εγω έχω κι άλλο ένα λόγο
χρωστάω σ αυτα τα γραφτα να τα βγάλω στο φως

τους το είχα υποσχεθει κάποτε...

Ανταίος είπε...

Μια απλή καλησπέρα φίλε μου..