της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

εκει-εδω

είμαι εδω
μα έχω το στίγμα της τρέλλας
μιας λογικης
μιας αρρώστιας που μου κάρφωσαν στα μάτια απ'όταν γεννήθηκα
να μισω τις ιτιες και το μοιρολάτρη αέρα
και οι καιροι ψυχοβγάλτες
κι ας ακουμπω τη φωνη μου τα μεσημέρια στο πράσινο των πεύκων
και στο μαβί του νέου ορίζοντα

είμαι εδω
μα τούτη μου τη στείρα απόγνωση θα παραδώσω στα σκυλια
μαστιγωμένη απ του καιρου την αναπάντεχη διαδοχη
σαν κούφιο κόκκαλο
σαν κρέας σάπιο
σαν αίτιο αποσύνθεσης
κι είδα
και γνώρισα
κι είμαι εδω
κι ας αγάπησαν αυτους που έφυγαν
αυτους, που όταν δείχναμε το φεγγάρι
κείνοι χυδαία άγγιζαν το γυμνο στήθος της γοργόνας
κι έφριξαν τα κατάρτια
ν'ανατριχιάσουν
το βράδυ, κάτω απ την πλώρη, σκάλισα της άγγυρας λίγην αλμύρα
σκόνταψα σ'ένα κύμα
κι έπεσε στο λαιμό της τ'αλάτι
πόσο έμοιαζε με τη θάλασσα το χαμόγελό της
στου κοραλλιου το χρώμα
στου βυθου τη γεύση

κι ήμουν εκει
και πήρα το χαμόγελο σκοπο μου
στην άκρη του γυαλου ξεβρασμένος
εκει που ο χείμαρρος βαρέθηκε ν'αγκομαχάει
κι έγινε ποτάμι να χαϊδέψει τα δάχτυλα της θάλασσας
κι εκείνη τον ρούφηξε
και τον έκρυψε μέσα σ'ένα διάφανο κύμα
πού'ρθε νωρις για να ξεπλύνει με νερο κι αλάτι
τα υπολείμματα της οδυνηρης παρουσίας μου στην άμμο
έπειτα
το νερο έγραφε κι έσβυνε ατελείωτα
την ίδια γνώμη

ήμουν όμως εκει
κι ανάστησα τα πεθαμένα όνειρα
την παρουσία μου οφείλοντας να δικαιώσω
χωρις ντροπη για όσα δάκρυα ήταν κλεμμένα
για τον ήλιο,
που με πονηρια παγίδεψα σε μιαν εικόνα
για το γαλάζιο,
που γέμισε ένα ποτήρι.
κοκκίνισμα φτηνο
στ ακροδάχτυλα του πρωινου
φυλλομετρούνται τ'αδέσποτα ταξίδια των λέξεων
κι εκει,
που το βράδυ μάλωναν δυο θάλασσες
γεννήθηκε μια τρικυμία
και έστειλε τη μυστικη δροσια της μουσικης της

να σου χαρίσω πίσω τα νερα βαμμένα θαλασσια
να ακουμπας τα μάτια σου όταν κουράζεσαι
να τ'αφήνεις να στεγνώνουν
ή να τα βαφτίζεις ν'αλλάζουν χρώματα

και νά'μαι εκει
κάποιας ανάγκης άγνωστης προσκαλεσμένος
να σε μετρήσω με το μέτρο του ανέμου
με το μάκρος των μαλλιων
με το βάρος του ονείρου
με τα σκαλοπάτια του μυαλου
με τη φλόγα της καρδιας
με την ανεμελια του κορμιου σου

κι εκει να δω
σε καθρέφτες διάφανους και σιωπηλους
να μεγαλώνει και να μικραίνει η ιστορια
με τις κόρες των ματιων σου
κι εκει
να γράψω
μ'ανεξίτηλες τροχιες
κάπου στο βάθος
απ'τα πρόστυχα τα μάτια καλα προφυλαγμένο

είμαι εδω!




.-

31 σχόλια:

okeanida είπε...

δεν βρίσκω το κατάλληλο επίθετο κι ίσως καλύτερα..πάντως μ'άρεσε πολύ!:)

Ναύτης είπε...

τα επίθετα δεν έχουνε αξία χωρις τα συναισθήματα, κι εσυ τα είπες

νά'σαι καλα Ωκεανίδα

:)

kovo voltes... είπε...

Και εδώ να μείνεις...:)

nina είπε...

Σαν θυμωμένος μου φάνηκες αλλά βλέποντας και την παυλα, μάλλον αποφασισμένος.
Καλό αυτό.
Μάλλον αυτες τις μέρες το έγραψες, μπορεί να μην έχει συμπληρώσει και 24ωρο, αυτήν την εντύπωση μου έδωσε.
Όμορφη Κυριακή να έχεις!

Ναύτης είπε...

kovo voltes,

ακόμη κι αν φύγω
εκει θα μείνω...

καλησπέρα σου

Ναύτης είπε...

καλησπέρα Νίνα,

αποφασισμένος...
σωστη κουβέντα
κι όχι μόνο...

:)

zoyzoy είπε...

Nayti simera blepo megali esoteriki foyrtoyna exeis!
Meine ekei ma prosexe!

Ta thalassina moy!!

Ναύτης είπε...

καλησπέρα zoyzoy,

χμ, γιατι σας μοιάζω θυμωμένος ή φουρτουνιασμένος;

το αντίθετο είμαι...
δεν έχετε συνηθίσει σ αυτο μου το γράψιμο μάλλον...

:)

Takis X είπε...

Έμένα μια χαρά μου ακούγεσαι..Καλύτερα απο κάθε αλλη φορά..

Ντρουσίλα είπε...

Από τα ομορφότερά σου, Ναύτη...
Με συνεπήρε...

Αλλά... "πρόστυχα μάτια"...;
Μπορούν ποτέ να είναι τα μάτια, πρόστυχα... ανεξάρτητα από τις εγκεφαλικές διεργασίες και τις όποιες "ερμηνείες"...;
Κι αν είναι... αλίμονό μας, τότε...

Ναύτης είπε...

Τάκη έτσι είναι...
για λόγους πέρα απ τη λογικη
μα έτσι είναι

καλησπέρα

Ναύτης είπε...

καλησπέρα Ντρου,

κι όμως,
δεν έχεις δει μάτια που ψάχνουν λάφυρα; μάτια που κρύβουνε απέχθεια για την αλήθεια; μάτια που λένε ψέμματα; μάτια που προσβάλουν ότι κοιτάζουν;

αν ναι, έχεις δει και μάτια πρόστυχα... δηλαδη μάτια που ανήκουν σε πρόστυχες ψυχες.

θυμώνω και που τα σκέφτομαι...

:)

ασωτος γιος είπε...

μην μισεις τις ιτιες
ειναι τοσο μονες

Ανώνυμος είπε...

εκεί και εδώ να είναι ο κόσμος σου, σου πάει!!!!!!!!!!!
πραγματικά ενθουσιασμένη_

Ναύτης είπε...

Άσωτε,
δεν μπορω το μοιρολατρικο κλάμα...
συνδεδεμένο το πρώτυπο
γι αυτο και η απέχθεια...
μίσος δεν έχω μέσα μου για τίποτα
ποιητικη αδεία...

καλο σου ξημέρωμα!

Ναύτης είπε...

Douli,

χαίρομαι που σε βλέπω εδω!
νά'σαι πάντα καλα!

καλο σου ξημέρωμα

:)

flash είπε...

"κι είμαι εδω
κι ας αγάπησαν αυτους που έφυγαν
αυτους, που όταν δείχναμε το φεγγάρι
κείνοι χυδαία άγγιζαν το γυμνο στήθος της γοργόνας
κι έφριξαν τα κατάρτια
ν'ανατριχιάσουν"

"κι εκει
να γράψω
μ'ανεξίτηλες τροχιες
κάπου στο βάθος
απ'τα πρόστυχα τα μάτια καλα προφυλαγμένο

είμαι εδώ!"


γνήσιο ρομαντισμό
ιερή τρυφερότητα
αυτά διέκρινα μονάχα..
μα είναι το ‘μανάχα’ αυτό χείμαρρος αλμυρός που βάλθηκε απόψε να ξεχυλίσει την καρδιά, τις ανάσες, τη νύχτα, τα δευτερόλεπτα..

να είσαι κι εκεί και εδώ
είναι μοναδικό
εκείνος του έρωτα ο νοητός δεσμός
που πολλοί -το νιώθουν και το λεν- μαγεία..
το να το μπορείς..
είναι θυσία
ναι
και όχι μαζί
την ίδια στιγμή
δεν είναι
και είναι
και δεν είναι
μόνο δύναμη είναι
αυτη που κινεί το σύμπαν
η ίδια που το κρατάει μεταίωρο
μαζί και καρφωμένο..

μα είναι γοητευτικό να πλέκουμε με τις λέξεις τα συναισθήματα
και δεν αξίζει τίποτα λιγότερο αυτό που λέγεται Αγάπη -απλως.
κι όταν το απλώνεις σεντόνι πάνω από το πέλαγος
το κοιτάζει ο Θεός
και διαβαζει δυο λέξεις ακριβώς...

είμαι εδώ!

-είναι όμορφα-

:)))

καλό ξημέρωμα ναυτάκι! :)

Ανώνυμος είπε...

Κι όσο θα είσαι εδώ...θα μυρίζουμε

την αλμύρα της ποίησης!

καλημερα

Ναύτης είπε...

αχ βρε flashάκι,

κι εδω κι εκει...
τη μοναξια μου αντιπαλεύω
δεν θα με νικήσει!
δε ζητάω πολλα
ένα μόνο...

νά'σαι καλα και καλο ξημέρωμα!

:)

Ναύτης είπε...

Coulita,

δεν σκοπεύω να φύγω...

καλο ξημέρωμα!

Ανώνυμος είπε...

:))))))))

Ναύτης είπε...

;-)

Μαριανα είπε...

πο πο...υπέροχη γραφίδα έχεις.
Καλή συνέχεια ναύτη, να σηκώνεις συχνά τις άγκυρες για να ταξιδεύουμε μαζί σου...

Ναύτης είπε...

νά'σαι καλα Μαριάνα,
καλα ταξίδια και καλωσήρθες στο ενυδρείο μας

Σταλαγματιά είπε...

Εσύ εκεί κι εγώ στου πόνου τον παράλληλο...
Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο
Κι εγώ εδώ όλη τη νύχτα αγκαλιά μ' ένα αντίγραφο ....

Φιλί ....

Ναύτης είπε...

Σταλαγματια,

κι από μένα ένα....

Ναύτης είπε...

Η Βάσσια άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας

"κι ήμουν εκει
και πήρα το χαμόγελο σκοπο μου
στην άκρη του γυαλου ξεβρασμένος
εκει που ο χείμαρρος βαρέθηκε ν'αγκομαχάει
κι έγινε ποτάμι να χαϊδέψει τα δάχτυλα της θάλασσας
κι εκείνη τον ρούφηξε
και τον έκρυψε μέσα σ'ένα διάφανο κύμα"

Ασχολίαστο!

Καλή εβδομάδα
:-)

Βάσσια μου, σε λάθος ανάρτηση το άφησες... :) αλλα λίγο το κακο
σ'ευχαριστω!

amalthia είπε...

λαικ!

(like ντε όπως στο φεισμπουκ!!)

Ναύτης είπε...

άϊ λάϊκ δατ γιου λάϊκ...

καλησπέρα amalthia

:)

ασωτος γιος είπε...

χιουμοριστικα το γραψα

Ναύτης είπε...

OK άσωτε σ'έπιασα!

:)