ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
Όπου τα χρυσόψαρα μπορει να δαγκώσουν σαν καρχαρίες και οι γοργόνες δεν μπορουν τα μακροβούτια...
της ψυχης
Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....
Κυριακή 18 Ιουλίου 2010
οδηγίες
γυρνάγανε στο μυαλο μου τα μεγάλα ονόματα των ρευμάτων
εκει που η θάλασσα θυμώνει και σηκώνει απειλητικα το κορμι της να πνίξει τους ιερόσυλους και τους άμαθους
μεγάλα κύμματα των ωκεανων
άνεμοι μ'εξωτικες ονομασίες...
Φάτα Μοργκάνα...
τα μπουρίνια του Αιγαίου
κι ο Μαϊστρος στον Κοριθιακο
κι έπειτα οι ορμήνιες του μπάρμπα μου του καπετάνιου
...της θάλασσας, άμα αγριεύει, πρέπει να ξέρεις να της πας κόντρα,
αμα σε νιώσει αδύναμο και σε βρει στον ύπνο, σ' έπνιξε μέχρι να πεις sos,
όμως πρόσεξε, κι αν πας να τηνε απαντήσεις κατάπλωρα, θα στο τσακίσει το πλεούμενο.
θέλει μαεστρία το πως θα τη φέρεις στη πλωρια σου τη μάσκα. εκει που να σπάσει το θυμο της ξώφαλτσα. κι ούτε να σε βρει στ ανάστροφο απ τη πρύμνη. θα μετρήσεις το βυθό όσο να πεις άγιε νικόλα... θέλει νά'χεις το νου σου και στον αέρα. μη σε ξεσύρει απ τη πορεία σου... θέλει υπομονη, να βγεις απ τα δύσκολα νερα, και γερα χέρια στο τιμόνι, μη σε πάρει ο ύπνος. έχε να μασας κάτι. καπνός νά'ναι, τσάϊ νά'ναι, κάτι... και τραγούδα και λίγο...
-μα καπετάνιε, έχει μπουνάτσα, λάδι η θάλασσα, τι σέπιασε με τις φουρτούνες;
-ανόητε, δε σκαμπάζεις ούτε ένα δράμι από θάλασσα...
-γιατι ρε μπάρμπα;
-μπαρμπαρια και τούνεζι, γιατι έτσι είναι, επειδη έχει μπουνάτσα μωρε νομίζεις πως είσαι ασφαλης; μη κοιτας την επιφάνεια μωρε. ο βυθός της είναι ανταριασμένος... και να'χεις το νου σου στα βαθια της. βλέπεις κι εκείνα τα προβατάκια πέρα στα βαθια;
-τα βλέπω
-και τον αέρα που βγαίνει απ το δίλοφο απέναντι και λυγάει τα δέντρα τονε βλέπεις;
-κι αυτον
-ε τότε τι ρωτας γιατι; σε λίγο θα ξεβραστει εδω έξω ο θυμός της και θα ξεσπάσει το πείσμα της. γι αυτο σου λέω, πρόσεχέ τηνε περισσότερο σαν είναι ήρεμη...
-εντάξει καπετάνιε
-βάλε λίγο κρασι
-ελα, αφου ξέρεις πως δε κάνει
-βάλε μωρε μη σου πάρει ο διάολος τη θειά σου και τους γιατρούς της...
-καλά ταξίδια σου
-παρομοίως, παρομοίως...
κείνα σκεφτόμουνα όταν ήρθα να σε δω, μετα από μέρες
είχες στο χαμόγελό σου τη γαλήνη της μπουνάτσας
κάπου βαθια στα μάτια σου,
λογάριαζε ο καιρος την ώρα την κατάλληλη
που λευτερωμένος θα ξεσπούσε...
εκει που η θάλασσα θυμώνει και σηκώνει απειλητικα το κορμι της να πνίξει τους ιερόσυλους και τους άμαθους
μεγάλα κύμματα των ωκεανων
άνεμοι μ'εξωτικες ονομασίες...
Φάτα Μοργκάνα...
τα μπουρίνια του Αιγαίου
κι ο Μαϊστρος στον Κοριθιακο
κι έπειτα οι ορμήνιες του μπάρμπα μου του καπετάνιου
...της θάλασσας, άμα αγριεύει, πρέπει να ξέρεις να της πας κόντρα,
αμα σε νιώσει αδύναμο και σε βρει στον ύπνο, σ' έπνιξε μέχρι να πεις sos,
όμως πρόσεξε, κι αν πας να τηνε απαντήσεις κατάπλωρα, θα στο τσακίσει το πλεούμενο.
θέλει μαεστρία το πως θα τη φέρεις στη πλωρια σου τη μάσκα. εκει που να σπάσει το θυμο της ξώφαλτσα. κι ούτε να σε βρει στ ανάστροφο απ τη πρύμνη. θα μετρήσεις το βυθό όσο να πεις άγιε νικόλα... θέλει νά'χεις το νου σου και στον αέρα. μη σε ξεσύρει απ τη πορεία σου... θέλει υπομονη, να βγεις απ τα δύσκολα νερα, και γερα χέρια στο τιμόνι, μη σε πάρει ο ύπνος. έχε να μασας κάτι. καπνός νά'ναι, τσάϊ νά'ναι, κάτι... και τραγούδα και λίγο...
-μα καπετάνιε, έχει μπουνάτσα, λάδι η θάλασσα, τι σέπιασε με τις φουρτούνες;
-ανόητε, δε σκαμπάζεις ούτε ένα δράμι από θάλασσα...
-γιατι ρε μπάρμπα;
-μπαρμπαρια και τούνεζι, γιατι έτσι είναι, επειδη έχει μπουνάτσα μωρε νομίζεις πως είσαι ασφαλης; μη κοιτας την επιφάνεια μωρε. ο βυθός της είναι ανταριασμένος... και να'χεις το νου σου στα βαθια της. βλέπεις κι εκείνα τα προβατάκια πέρα στα βαθια;
-τα βλέπω
-και τον αέρα που βγαίνει απ το δίλοφο απέναντι και λυγάει τα δέντρα τονε βλέπεις;
-κι αυτον
-ε τότε τι ρωτας γιατι; σε λίγο θα ξεβραστει εδω έξω ο θυμός της και θα ξεσπάσει το πείσμα της. γι αυτο σου λέω, πρόσεχέ τηνε περισσότερο σαν είναι ήρεμη...
-εντάξει καπετάνιε
-βάλε λίγο κρασι
-ελα, αφου ξέρεις πως δε κάνει
-βάλε μωρε μη σου πάρει ο διάολος τη θειά σου και τους γιατρούς της...
-καλά ταξίδια σου
-παρομοίως, παρομοίως...
κείνα σκεφτόμουνα όταν ήρθα να σε δω, μετα από μέρες
είχες στο χαμόγελό σου τη γαλήνη της μπουνάτσας
κάπου βαθια στα μάτια σου,
λογάριαζε ο καιρος την ώρα την κατάλληλη
που λευτερωμένος θα ξεσπούσε...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
Ο μπάρμπας για τη θάλασσα μίλαγε ή για άλλες... θάλασσες;
:))))
(ρητορική η ερώτηση...)
οι φουρτούνες -θεατές και αθέατες- καλά κρατούν!μετά το κρασί θέλει και τον καφέ του ο καιρός, για να γαληνέψει..στην υγειά της θάλασσας!καλημέρα :)
Πως γνώριζαν οι παλιοί τα σημάδια της χωρίς G.P.S χωρίς προγνώσεις και την αντιμετώπιζαν κατάματα.
Λές γιαυτό οι σημερινοί άντρες να μην "νιώθουν" τα μηνύματά μας??
Καλή σου μέρα πήρα την θαλασσινή μου αύρα και συνεχίζω :))
καλημέρα marco,
πως πάει το κέντρο του κόσμου;
το φάγαμε στη ψηφοφορία ε; (χεχε)
καλα μίλαγε ο κάπτα-Νίκος, πρωτοξάδερφος του πατέρα...
άργησα μα κατάλαβα τι εννοούσε
:)
Anael καλημέρα,
στην υγεια της θάλασσας και της θάλασσάς μου
:)
καλημέρα zoyzoy,
σ ένα κόσμο άλλων ταχυτήτων και προταιρεοτήτων είχαν τη πολυτέλεια να ψάχνουν τα σημάδια...
άσε που τους τα πρόσφερε κι η θάλασσα...
τώρα έγινε δύσκολο, λίγος ο χρόνος, η θάλασσα αινιγματικη, οι πιο πολλοι απλα βουτάνε ή ανοίγουνε πανια χωρις να λογαριάζουν...
κι η ίδια η "θάλασσα" έγινε βιαστικη και αγχώδης... δε σου δίνει χρόνο να τη διαβάσεις...
κι ναύτες απαίδευτοι οι περισσότεροι...
κάπως έτσι τα βλέπω εγω
αλλα πάλι, μπορει και νά'χω λάθος
καλημέρα
:)
O παππούς μου, παλιός ναυτικός στα καϊκια, μιλούσε έτσι...σκυλιά στη δουλειά, ένα με τη θάλασσα...αλλά για "άλλες" θάλασσες, μπα δε μιλούσε, νομίζω :))
καλημέρα
Λένα καλησπέρα,
κανεις απ τους παλιους δε μιλούσε γι άλλες θάλασσες
για κείνους δεν υπήρχαν άλλες
όλες μία ήταν
εμείς είμαστε εκείνοι που πρέπει να τις ξεχωρίζουμε...
έχουμε βλέπεις μακρύνει απ'όλες...
:)
Αποδοχή θέλει και η θάλασσα και γνώση.. όπως όλα και όλοι!
η αδυναμία στον καπτα Νίκο έκδηλη, με μια τρυφερότητα αδιόρατη..
έτσι εξηγείται όλη αυτή η εμπειρία λοιπόν :)
Η zoyzoy έγραψε με την μίνι κινωνιολογική της ανάλυση, μας έχει φάει η τεχνολογία όλους
και ό,τι άλλο σαν δικαιολογία ακούγεται και μόνο
Άλλο ένα υπέροχο κείμενο μας χάρισες και σε ευχαριστούμε :)
Η φάτα μοργκάνα είναι οπτικό μετεωρολογικό φαινόμενο.. αν και σίγουρα θα το ξέρεις.. θα ήθελα να της ετοιμάσω μια ανάρτηση, το χω στο νου μου, θα δούμε..
Καλό σου απόγευμα Ναύτη!
:)
flashάκι καλησπέρα σου,
να ετοιμάσεις ναι!!!
τις αδυναμίες μου αρνούμαι πια να κρύψω... αρκετα τις καταχώνιασα...
:)
Δημοσίευση σχολίου