πορεία...

η νύχτα δεν είναι τόσο καλη φιλενάδα απόψε
έχει ανάσα της μια μυρωδια από φτηνο καπνο και νοθεμένο οινόπνευμα
ή ίσως νά'μαι κι εγω που μυρίζω έτσι
ίσως να φταίω εγω που μπερδεύτηκα κι αντι για το λιμάνι ανηφόρισα στην Ακρόπολη
σίγουρα ο βράχος δε φταίει
τουναντίον, μ'αγγάλιασε με τη σκια του που μ' είδε
περίεργο
σα νά'θελα απόψε ν αποφύγω τη θάλασσα
θα μου πεις, τι πα να πει "σα νά'θελα"
δε νογας τι θες και τι όχι;
απόψε όχι, δεν τό'χω
το μόνο που ξέρω είναι πως αν σταθω πλάϊ της μπορει να μη κρατηθω και να βουτήξω
και που καιρος για μακροβούτια απόψε
όχι, δε με χαλάνε τα λερα νερα του λιμανιου, ούτε κι ο βάλτος του βυθου
μη μείνω εκει ψάχνοντας σκέβομαι
γι αυτο καλύτερα ο βράχος
αλλα πάλι, κείνες τις κοπέλλες που βαστάνε το Ερεχθείο πρέπει να της αποφύγω
εδω στη παλια σιδερένια δεξαμενη, δεξιά απ τις πύλες, είχα ένα βράδυ φιλήσει μια ξένη
απο κάτω η Πλάκα ξενυχτάει
μπα, δεν είναι καλη παρέα η νύχτα απόψε
μα το θεο και τη θάλασσα, πρώτη φορα που θά'θελα νά'ταν μέρα
κι είναι κι οι μουσικες που ενοχλητικες με τριβελίζουνε...
αν ανεβω ψηλότερα;
καλα τα κατάφερα πάλι...
απο δω πάνω μοιάζει ο βράχος με νησι κι η Αθήνα με θάλασσα που χει καταπιει φωτεινες μέδουσες και λαμποκοπάνε
κι έλεγες πως θα ξεφύγεις;
δεν φταίω, έτσι γεννήθηκα φαίνεται
αν κλέψω μια πέτρα απ το βράχο και την πάω στη θάλασσα;
ε, εσυ είσαι ανεπίδεκτος... ναι, κι ανορθόγραφος είσαι αλλα τούτο είναι απ τ' άγραφα
κείνα τα φώτα στα νότια νά'ναι η αίγινα;
ωφουυυ... σήκω και πάμε... δεν εισαι για εδω
ώσπου να κλείσω τα μάτια μύρισα λαμαρίνα πάλι
ηρεμία...
και με κλειστα τα μάτια περπατάω αν θες στην άκρια στο μώλο χωρις να πέσω
πάλι ακροβατεις
γιατι; σάμπως σταμάτησα καθόλου;
καλα, και που πήγε όλος κείνος ο χθεσινος σου θυμος;
λογαριασμο θα σου δώσω; τον έκαψα αν θες να ξέρεις
με τσιγάρα και ποτο, γι αυτο ζέχνεις έτσι...
κι αξύριστος.... σαν άμπαρκος είσαι
και πού'χεις δει εσυ μωρε άμπαρκους για να ξέρεις; οι πατούσες σου ένα με τη μουράβια έχουνε γίνει κι αμα μακρύνεις λίγες οργιες απ τη θάλασσα ζαλίζεσαι...
να κάνεις δουλεια σου, δε σ έβαλα βατσιμάνη στο δεμένο...
να σου πω, είναι βαθια εδω;
είναι, δε πιστευω να σου ήρθε να πέσεις;
μπα, σκέβομαι μόνο
τι;
αν έπεφτα, λες ν'ακολουθήσει;
τρελλάθηκες μωρε; σαπιοκάραβο τσακισμένο; τι θες του λόγου σου;
σαπιοκάραβο αλλα στις φουρτουνες σε μένα κρύβεσαι...
άλλο αυτο...
άλλο τι;
είναι που δε σε καταδέχεται η θάλασσα να σε σκεπάσει...
τά'χουμε συμφωνήσει γι αυτο
περασμένη η ώρα... μισοφέγγαρο, δες, στο άδειασμα είναι
θα ζεστάνει ο καιρος
θέλω να κολυμπήσω
τώρα;
όχι τώρα, πάντα
προς τα που;
νότια... ώσπου να πιάσω Λυβικο και μετα Αλεξάνδρεια
μονάχος;
όχι
και που ξέρεις πως δε θά σαι μονάχος;
ξέρω, άμα δε φοβάται θά' ρθει
για του λόγου σου;
όχι, για κείνη





.