αγγέλου φύλακας...

αίμα κι ιδρώτας γίναν λάσπη στην αρένα

βαρυ κεφάλι απ το πιοτο και το τσιγάρο

εκει που κάποτε παλεύαν μονομάχοι

ανάβω σπίρτο και μ'ορέγονται οι βράχοι

ό,τι μ' αρνήθηκες με ιντερέσο θα στο πάρω

φύλαξες κάτι; ή τα ξόδεψες και πάνε;

στόμα σφιγμένο απ τα λόγια που δε βγήκαν

εκει που αφέθηκες και σού'κλεψαν τη πίστη

μάρτυρας ήμουν στις πορείες σου στη λήθη

σ'ότι σου έκρυψαν και σ'ότι δεν σου είπαν

σ'ένα φτηνο παράπηγμα κέντησα ένα δελφίνι

χέρια θλιμμένα, σε θυμούνται στις πλατείες;

σε ποιο προσκέφαλο λερο ξέχασα τη φωνή μου

αν ήταν να σ'αλάφρωνα, φέρτη ντροπη δικη μου

κοράλλια αφιλόξενα στη θάλασσα φυτείες

μα λίγο λίγο ο καιρός μας φέρνει πιο κοντα

στη πλάτη φρέσκες οι πληγές, δε λένε να στανιάρουν

θα σου αλείψω το κορμι με λάδι απο δυόσμο

να μαγειρεύεις μυστικές ρετσέτες απ το κόσμο

στο μάτι του κυκλώνα σου θα μπω κι ας με λυντσάρουν

σ'ένα φτηνο δωμάτιο, που έχασες τα φτερα σου

μάτια κλεισμένα, και μπογιες που δεν έχουνε χρώμα

εκει που σ'ήβρα να μου κλαις και σ'έσφιξα στα χέρια

εκει που σε μετάλαβα με ψέμματα κι αστέρια

τα βρήκα και στα φύλαξα, πες μου, τα θες ακόμα;