exit

δεν το είχε...
κι ας ήξερε...
θα μπορούσε να διαλέξει τη νύχτα για παρέα
αλλα αυτο το αναθεματισμένο κυνήγι της αλήθειας...
αυτο το καρφι στο πλάϊ του κρανίου ή ανάμεσα στα μάτια
βγαίνει μόνο επίπονα
ε ναι, ήξερε
δεν του έφτανε όμως
έπρεπε να δει, να βιώσει
δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορα
και ούτε για δικαίωση έψαχνε
είπαμε, ήξερε....
μαζοχισμός περίεργος;
ούτε
κάπως ένα ταξίδι κι αυτο
θα προτιμούσε να το είχε αποφύγει, μα δεν γινόταν πια
το εισητήριο είχε ήδη εκδοθει
ερήμην του
περιπλανήθηκε ψάχνοντας...
όταν έφτασε στον τελευταίο σταθμό του κοντοστάθηκε
είχε ακόμη μια ευκαιρία
άναψε τσιγάρο
δεν μπορούσε πια να κάνει πίσω
μπήκε κι ανέβηκε τα σκαλια
στη στροφη, το κόκκινο φουστάνι καθόταν στο μπαρ
δεν ήταν η εικόνα γιατι, είπαμε, ήξερε
όμως εκείνο το καρφι τον διαπέρασε πια πέρα ως πέρα
βγήκε ανέγγιχτο απ την αλλη σαρώνοντας τα πάντα
είχε τα χέρια σταυρωμένα στα γόνατά της και κοιτούσε στα δεξια της
τα μαλλιά της κάτω
όμορφη
ήσυχη
δεν χαμογελούσε
εκείνο όμως το απόκοσμο βλέμμα τον αποτελείωσε
παράταιτερη
από άλλο κόσμο
σε άλλο
κοιτούσε χωρις να βλέπει
αν έβλεπε θα τον πρόσεχε αμέσως...
κι όλα όσα έβραζαν μέσα του ως εκείνη τη στιγμη εξαφανίστηκαν όλα με μιας σε μια έκρηξη λύπης
κοντοστάθηκε άλλη μια φορα
η παρόρμισή του έλεγε να πάει να την πάρει απ το χέρι και να φύγουν
χωρις να μιλήσει
χωρις να πει τίποτε, δεν θα χρειαζόταν άλλωστε
όμως το καρφι δεν έλεγε να ησυχάσει
κι έτσι όπως είχε αφήσει ανοιχτη πληγη,
έγινε το μυαλο του το κουτι της Πανδώρας
κηφήνες
παράσιτα...
πεινασμένα αρπακτικα και αρουραίοι...
ο θυμός του θα έφτανε να γκρεμίσει το μισο λιμάνι
στάθηκε κι έπαιξε...
κι άλλα ψέμματα....
κι άλλος θυμος
κι άλλο καρφι
και πάλι επιλογη...
επιθυμία να βάλει φωτια
να σαρώσει τα πάντα σε μια κατακλυσμιαία επιδρομη...
όλα άρχισαν να αποσυντίθενται...
τα χέρια του ήθελαν να ταξιδεψουνε πάνω της σαν τρελλά
χάλασε τέσσερα τσιγάρα μέχρι ν' ανάψει
γύρισε το βλέμμα του ψάχνοντας
χωρις θυμο
μόνο γιατι...
είδε στο βάθος τον προορισμό του...
μάζεψε ότι είχε απομείνει απ την συναίσθησή του και τράβηξε κατα κει...

για όσους πέρασαν πόρτες που δεν θέλησαν ποτε να ανοίξουν....
για εκείνους που άνοιξαν τις πόρτες αυτες....

(δεν έβγαινε σε στιχάκια ετούτο...) 






.