της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

πορεία...

η νύχτα δεν είναι τόσο καλη φιλενάδα απόψε
έχει ανάσα της μια μυρωδια από φτηνο καπνο και νοθεμένο οινόπνευμα
ή ίσως νά'μαι κι εγω που μυρίζω έτσι
ίσως να φταίω εγω που μπερδεύτηκα κι αντι για το λιμάνι ανηφόρισα στην Ακρόπολη
σίγουρα ο βράχος δε φταίει
τουναντίον, μ'αγγάλιασε με τη σκια του που μ' είδε
περίεργο
σα νά'θελα απόψε ν αποφύγω τη θάλασσα
θα μου πεις, τι πα να πει "σα νά'θελα"
δε νογας τι θες και τι όχι;
απόψε όχι, δεν τό'χω
το μόνο που ξέρω είναι πως αν σταθω πλάϊ της μπορει να μη κρατηθω και να βουτήξω
και που καιρος για μακροβούτια απόψε
όχι, δε με χαλάνε τα λερα νερα του λιμανιου, ούτε κι ο βάλτος του βυθου
μη μείνω εκει ψάχνοντας σκέβομαι
γι αυτο καλύτερα ο βράχος
αλλα πάλι, κείνες τις κοπέλλες που βαστάνε το Ερεχθείο πρέπει να της αποφύγω
εδω στη παλια σιδερένια δεξαμενη, δεξιά απ τις πύλες, είχα ένα βράδυ φιλήσει μια ξένη
απο κάτω η Πλάκα ξενυχτάει
μπα, δεν είναι καλη παρέα η νύχτα απόψε
μα το θεο και τη θάλασσα, πρώτη φορα που θά'θελα νά'ταν μέρα
κι είναι κι οι μουσικες που ενοχλητικες με τριβελίζουνε...
αν ανεβω ψηλότερα;
καλα τα κατάφερα πάλι...
απο δω πάνω μοιάζει ο βράχος με νησι κι η Αθήνα με θάλασσα που χει καταπιει φωτεινες μέδουσες και λαμποκοπάνε
κι έλεγες πως θα ξεφύγεις;
δεν φταίω, έτσι γεννήθηκα φαίνεται
αν κλέψω μια πέτρα απ το βράχο και την πάω στη θάλασσα;
ε, εσυ είσαι ανεπίδεκτος... ναι, κι ανορθόγραφος είσαι αλλα τούτο είναι απ τ' άγραφα
κείνα τα φώτα στα νότια νά'ναι η αίγινα;
ωφουυυ... σήκω και πάμε... δεν εισαι για εδω
ώσπου να κλείσω τα μάτια μύρισα λαμαρίνα πάλι
ηρεμία...
και με κλειστα τα μάτια περπατάω αν θες στην άκρια στο μώλο χωρις να πέσω
πάλι ακροβατεις
γιατι; σάμπως σταμάτησα καθόλου;
καλα, και που πήγε όλος κείνος ο χθεσινος σου θυμος;
λογαριασμο θα σου δώσω; τον έκαψα αν θες να ξέρεις
με τσιγάρα και ποτο, γι αυτο ζέχνεις έτσι...
κι αξύριστος.... σαν άμπαρκος είσαι
και πού'χεις δει εσυ μωρε άμπαρκους για να ξέρεις; οι πατούσες σου ένα με τη μουράβια έχουνε γίνει κι αμα μακρύνεις λίγες οργιες απ τη θάλασσα ζαλίζεσαι...
να κάνεις δουλεια σου, δε σ έβαλα βατσιμάνη στο δεμένο...
να σου πω, είναι βαθια εδω;
είναι, δε πιστευω να σου ήρθε να πέσεις;
μπα, σκέβομαι μόνο
τι;
αν έπεφτα, λες ν'ακολουθήσει;
τρελλάθηκες μωρε; σαπιοκάραβο τσακισμένο; τι θες του λόγου σου;
σαπιοκάραβο αλλα στις φουρτουνες σε μένα κρύβεσαι...
άλλο αυτο...
άλλο τι;
είναι που δε σε καταδέχεται η θάλασσα να σε σκεπάσει...
τά'χουμε συμφωνήσει γι αυτο
περασμένη η ώρα... μισοφέγγαρο, δες, στο άδειασμα είναι
θα ζεστάνει ο καιρος
θέλω να κολυμπήσω
τώρα;
όχι τώρα, πάντα
προς τα που;
νότια... ώσπου να πιάσω Λυβικο και μετα Αλεξάνδρεια
μονάχος;
όχι
και που ξέρεις πως δε θά σαι μονάχος;
ξέρω, άμα δε φοβάται θά' ρθει
για του λόγου σου;
όχι, για κείνη





.

25 σχόλια:

Ναύτης είπε...

ανορθόγραφο και αλλοπρόσαλο...
ας είναι...

Ανώνυμος είπε...

Πες τα ΕΣΥ για να μη τα λέω ΕΓΩ φίλε μου...
Sftl

Ναύτης είπε...

ποια απ' όλα;

Ανώνυμος είπε...

Oλα.

Coffeemug είπε...

αλλοπρόσαλλο αλλά ταιριάζει με τη διάθεσή σου νομίζω. Βράχοι, πέτρες, βυθός, νύχτα, τσιγάρα, μέδουσες. Εσύ.

zoyzoy είπε...

Εχεις μείνει φαίνεται ξέμπαρκος πολύ καιρό γιαυτό παραληρείς σου λείπει η θάλασσα Ναύτη και φωνάζει!

Καλή σου μέρα!

ασωτος γιος είπε...

μονο πο ανορθογραφοι επιζουν..
μονοι ερημοι και κατεστραμενοι

Unknown είπε...

Σε ζηλεύω ναύτη, ακροβατείς ... κι ας είσαι
σαπιοκάραβο που στις φουρτούνες ...

έλα,
ξημέρωσε;;
ξημέρωσε!!

όλα καλάααα ... όλα καλάααα

Ναύτης είπε...

ω θεοι...
πρέπει να είχα πιει πολυ χθες...
σιγα να βάλω μια σειρά κι επιστρέφω...

καλημέρες

:)

Ναύτης είπε...

@Coffeemug

καφεκουπίτσα, έτσι είναι...
κυκλοθυμία και άστατος καιρος...

καλημέρα

:)

Ναύτης είπε...

@zoyzoy

zoyzoy, δεν μου λείπει η θάλασσα, μέσα μου την έχω...

τα ταξίδια πεθύμησα
κι όχι πως είμαι ξέμπαρκος μα μ' έχουν φάει οι τροπικοι...

καλημέρα

Ναύτης είπε...

@ασωτος γιος

δεν θεωρω τον εαυτο μου έρημο και πολλω μάλλον κατεστραμένο...

μ έχει φάει ο πολυς λυρισμος;

ίσως...

τώρα για το μόνος, το παλέυω...

καλημέρα σου

Ναύτης είπε...

@meggie

έλαααα,
ξημέρωσε ναι
κι όλα καλα!

καλημέρα!

flash είπε...

Ω θεοί!
και Μα τα χίλια σπανάκια!!!
πλάκα κάνεις;
η ανάρτηση είναι πάρα πολύ καλή!
κι εγώ σε ζηλεύω!

‘απο δω πάνω μοιάζει ο βράχος με νησι κι η Αθήνα με θάλασσα που χει καταπιει φωτεινες μέδουσες και λαμποκοπάνε’
από εκείνο που έχεις μέσα σου, πώς να ξεφύγεις;
ευτυχώς δεν γίνεται!

από τις πιο ταξιδιάρικες αναρτήσεις σου.. από αυτές που ταξιδεύουν εμάς εννοώ :)
μοιάζει διάλογος μεταξύ ψυχής και σαρκός.. του καθένα μας…

Να είσαι καλά,
καλό απόγευμα!

:)

Ναύτης είπε...

flash, τι να σου πω...
κάποια απ τις επόμενες αναρτήσεις θα στην αφιερώσω...

(μονο μη μας δαγκώσει κανένα χρυσόψαρο...)

σ'ευχαριστω!

MeDuSa είπε...

χαριτωμένο...

:o)

MeDuSa είπε...

Χαριτωμένο...

:o)

L είπε...

"πάλι ακροβατεις
γιατι; σάμπως σταμάτησα καθόλου;"
...ακροβατες ειμαστε ολοι...
Στο τωρα, στο μετα, στο ναι, στο οχι...
Με ταξιδεψες...

nina είπε...

:))
α, εδώ έχει ψωμί :)

εκτός από ταλαντούχο σε βρίσκω και ζωντανό άνθρωπο.
Μπράβο! Ξέρεις, οι αληθινά ζωντανοί άνθρωποι σπανίζουν

Και γιατί παρακαλώ να μην ταϊζουμε τα ψαράκια;

Καλό βράδυ!

flash είπε...

Καλημέρα!
σε ευχαριστώ εγώ,
πολύ
και προκαταβολικά
είναι ήδη σαν να το έκανες! :)

τώρα για τα χρυσόψαρα δεν ξέρω γιατί λες πως δαγκώνουν σαν καρχαρίες..
και πιο πίσω μου είπες πως δεν κάνουν ψαρόσουπα ε;.. χμμ
μήπως να αναθεωρήσουμε τελικά; :D

Ναύτης είπε...

@Λαμπρινη

καλωσήρθες και καλα ταξίδια
ορεξη νά'χεις...

Ναύτης είπε...

@nina

σ'ευχαριστω nina
τα ψαράκια είναι σε δίαιτα!
πως θα βγουνε στις παραλίες;

:)

Ναύτης είπε...

flash,

ουδεν αναθεωρείται!
ουδεν ακυρώνεται!

:))

roundel είπε...

τι προσπαθείς να ξορκίσεις ναύτη;
για ποιούς φόβους μιλάς;
αν καταπιείς τις φωτισμένες μέδουσες πως λες να φωτίζει το μέσα σου μετά;
ποιός αποφασίζει τελικά και πόσο μοιραία τα αποτυπώματα;
ξέρω αμα δε φοβάται θα έρθει
για του λόγου σου;
όχι για εκείνη
το εκεί είναι σχετικό όπως και το εκείνη...
ο λόγος και αυτός σχετικός όπως και ο λόγος σου...
ο φόβος πάντοτε σχετικός όπως και ο δικός σου...
Καλό μεσημέρι...

Ναύτης είπε...

δεν ξορκίζω τίποτε roundelάκι,
τους δικους μου φόβους τους πολεμάω όπως μπορω,
κανεις δεν αποφασίζει για τις στιγμες που καταληγουν σ αποτυπώματα, για το που και το πως και το πόσο, ίσως...
τις μέδουσες τις έχω φάει, και μου τις έχουν ταϊσει...
πέθανα, κι αναστήθηκα...
σχετική ανοσία....
σχετικη αναισθησία, τοπικη,
ο λόγος μου φυσικα σχετικος, με τα εντος κι εκτος μου,
εκει κι εκείνη σχετικα κι αυτα με τα παραπάνω
όσο για το φόβο μου...
αυτο είναι μια άλλη ανάρτηση...

καλησπέρα σου