άλλο να γνωρίζεις, άλλο να μαθαίνεις...

τελικα έμαθα...
όχι πως δεν είχ'ακούσει
πως δεν είχα δει
πως δεν είχα γευτει,
μυρίσει,
ακουμπήσει,
αισθανθει...
αλλα αλλιως είναι να μαθαίνεις
αλλιως είναι να έρχεται και να σου ριζώνει
να αρπάζουν φωτια οι υποδοχεις των αισθήσεων
να μένεις ακίνητος μη και χαλάσεις την ευθυγράμμιση των πλανητων
σιωπηλος μήπως και πεις ανοησία
απο φόβο και μόνο
ενω το μόνο που θες πραγματικα να πεις,
είναι ένα φιλι...
ναι, έμαθα
κι ακόμη μαθαίνω
έμαθα χωρις μάθημα
έμαθα μαζεύοντας μία μία στις στιγμες σα παιδικο παζλ
ησύχασα κι έβαλα μετα τα κομμάτια στη θέση τους με κλειστα μάτια...
κι ουτε που τ'άνοιξα να δω την εικόνα
ήξερα
ξέρω...
πάντα ήξερα
ξέρω για πάντα
τώρα γνωρίζω ακόμη και τις πτυχες που κάνει στη θάλασσα μια σταγόνα ιδρώτας...
το αποτύπωμα απο τα διψασμένα χείλια στο φλυτζάνι
τη μυρωδια των φρούτων
του καρπουζιου
με ρουμι και λεμόνι στο ποτήρι σου
έμαθα σου λέω
φταις δε φταις έμαθα
το τι θα πει καλοκαίρι.....


το ζήτησες, χόρεψέ το...

με το γαλάζιο...