της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

παράξενο ταξίδι

κάνω να φύγω, μα είμαι δεμένος στα κλαρια σου
κι όσο μακρυα απ τον κορμο σου κι αν αφήνομαι
ακροβατω στην επικίνδυνη ματια σου
κλείνεις τα μάτια κι έγω πέφτω και σκορπίζομαι

φτιάχνω ένα σκιάχτρο, ξερα χόρτα και κουρέλια
για να φοβίσω τα γλαρόνια που μαζεύονται
γλάστρα μικρή π' αναπαυόσουνα στα ρέλια
τώρα τους ώριμους καρπούς σου επιβουλεύονται

σε λιγο πια δεν θα μπορώ να σε σηκώσω
μα ούτε και θέλω σ'εύφορο χώμα να σ' αφήσω
ξόδεψα αίμα απ τον εαυτό μου να σε σώσω
μα δεν μπορω και σε κανέναν πια να σε χαρίσω

στη κόντρα γέφυρα, κει κάτω απ' το κουβούσι
στα πράσινα τα ξάρτια σου φωλιάζει παπαγάλος
στη πλώρη εγω ξυπόλητος παλεύω με το πούσι
έχω σηκώσει καραντίνα στον ιστο, μην έρθει άλλος

θά βρω πιλότο με την παλίρροια να μας πάρει
στο μεσοπέλαγο θ' ανέβω στη σκια σου
στ αριστερα θ'ανάβει κόκκινο φανάρι
παράταιρα νερα, κρύα η λαμαρίνα, σκεπάσου

τσακώνονται οι ναύτες για το φως σου
κι από εκει που σε κοιτώ μοιάζεις θλιμμένη
στερνο μου μπάρκο στο φεγγάρι παραδώσου
δεν πάμε εμεις, γυρνα σε μας η οικουμένη

στα ανοιχτα πίνουμε κύμα μέρα βράδυ
και στα βαρέλια το κρασι γίνηκε ξύδι
δέντρο που οι ρίζες σου μαγκώσαν σε καράβι
ναύτης εγω, δέντρο εσυ, παράξενο ταξίδι...


13 σχόλια:

nina είπε...

Τελικά καλά σε είχα ψυχολογήσει από τα εισαγωγικά:)
Μιλώντας με την μητέρα μου αυτές τις μέρες μου έλεγε: γράφε και κανα στίχο για τραγούδια γιατί όλο βλακείες ακούω στο ραδιόφωνο. Καλά της απάντησα.
Μακάρι να βλέπανε αυτοί που πρέπει τέτοιους στίχους και να τους μελοποιούσαν.

Καλό απόγευμα!

Unknown είπε...

Τα ανόμια ... μαγκώνουν μεταξύ τους,
τα όμοια ... παρηγοριούνται


Τα ταξίδια όμως, ΕΙΝΑΙ ταξίδια .

Καλό σου απόγευμα

Βάσσια είπε...

Καταπληκτικό!!

Και αυτό:
"τσακώνονται οι ναύτες για το φως σου
κι από εκει που σε κοιτώ μοιάζεις θλιμμένη
στερνο μου μπάρκο στο φεγγάρι παραδώσου
δεν πάμε εμεις, γυρνα σε μας η οικουμένη"

Ποίηση!!!
Καλό βράδυ
:-)

Ναύτης είπε...

@nina

σ'ευχαριστω nina
τη μουσικη την ακούει ο καθένας μέσα του...

Ναύτης είπε...

@meggie

τι γίνεται με τα παρόμοια meggs;
στο λυκόφως;

:)

Ναύτης είπε...

@Βάσσια

no comments
credits to the Muse...

καλησπερα

Άδικη Κατάρα είπε...

Συμφωνώ με τη Nina.
Όποτε μπαίνω στο ιστολόγιό σου μαγεύομαι, είναι φανερό ότι έχεις τη θάλασσα να ζει μέσα σου...
Είναι κρίμα τόσο όμορφα λόγια να γίνονται γνωστά μόνο μέσα από ένα Blog...
Ψάξε για κανένα διαγωνισμό, ο Πατάκης κάνει συχνά και ο Σύλλογος Λογοτεχνών...

Έχεις αληθινό ταλέντο :)

Ναύτης είπε...

@Άδικη Κατάρα

καλησπέρα σου ΑΚ
κι η θάλασσα κι ένα σωρο άλλα που στριμώχνονται και ψάχνουν διεξόδους

μη λέτε τέτοια στο τέλος θα τα πιστέψω...

:)

zoyzoy είπε...

Οι στίχοι σου τελείως θαλασσινοί αναδύουν την αλμύρα της.
Μου θυμίζουν Κσβαδία!
Πραγματικά υπέροχοι!

Καλημέρα!

Ναύτης είπε...

@zoyzoy

ναι η θάλασσα...
αααχχχ...

καλημέρα σου

Άδικη Κατάρα είπε...

Μαγικό Βραβείο...
Πέρνα να το πάρεις :)

flash είπε...

Πραγματικά πανέμορφο..
και παράξενο..
μα αν δεν ήταν παράξενο
άραγε θα άξιζε το ταξίδι;

κι εμένα μου΄φέρνουν τον Καββαδία στο νου αυτές οι γραφές σου
είναι η γλώσσα των θαλασσινών που μαγεύει
με τον ήχο της.. βότσαλα που κυλούν στο χάδι του κύματος..
μουρμούρισμα κοχυλιών
και την ίδια στιγμή αντάρα, θάλασσα φουρτουνιασμένη..
την μυρωδιά.. ιδρωμένη αλμύρα..
και την ψυχή της την ελεύθερη, την αλήτικη
λατρεμένες λέξεις.. λατρεμένες αισθήσεις..

υπέροχο που μπορείς να γράφεις έτσι..
αλλά και τί ναύτης θα ήσουν αλλιώτικά, ε; :)

παρενθεσούλα:
μου κάνεις πλάκα;;
που πήγε το μπλε ψαράκι;;
το είχα υπό την προστασία μου ξέρεις.. δεν το αφήνανε να φαει τα άλλα.. για φρόντισε εσύ που ξέρεις.. :)

φιλιά!

και δεν ντρέπομαι :)
θα το πω!!
περιμένω εναγωνίως και άλλα τέτοια!

Ναύτης είπε...

flash,
για το ψαρακι σου λέω πιο πάνω...
εναγωνίως ε;
δεν θ αργήσουν...

σ'ευχαριστω!

:)